Graag zou ik deze blog mooi afsluiten door een korte terugblik te houden op het audio-visueel keuzetraject.
Toen ik dit keuzetraject las tussen de keuzes, leek me dit enorm boeiend om te doen. Mijn enthousiasme kwam waarschijnlijk doordat ik hier nog maar heel weinig overwist en graag meer wou over weten.
In het begin dacht ik bij mezelf : "Waar ben ik aan begonnen! Al die technische snufjes... ik ga er niets van kunnen!"
Maar ik ben een doorzetter, en ik weet , waar een wil is , is een weg!
Zo begon ik zelf op eigen niveau te verkennen met de verschillende materialen die we gekregen hadden. Beetje bij beetje leerde ik er steeds meer van en toen ik in mijn stageklas stond, had ik me toch al heel wat geleerd.
Het knippen en plakken en comprimeren en al die dingen bij de filmpjes en de foto's heeft me veel moeite gekost, maar na een tijdje kon ik dit als de beste.
Ook wist ik niet hoe je een beamer moest aansluiten op een computer, dit had ik nog nooit gedaan! Graag wou ik voor de kleuters een echt filmzaaltje maken, zodat ze zichzelf af en toe eens konden bekijken op groot scherm. Met de nodige hulp van de ICT -leerkracht , kan ik vlot hiermee omgaan.
Op het einde van de stage had ik even genoeg van al het audiovisueel werken. Het was heel fijn en de kleuters waren heel enthousiast maar eventjes terug zonder al die technische zaken zou me toch deugd doen.
Nu, een paar maand later , blik ik nog eens terug op de stage.
Deze stage heeft eigenlijk 2 enorm positieve dingen teweeggebracht.
Ten eerste heb ik tijdens mijn ingroeistage verder doorgewerkt op de babbelbox, ik had de smaak te pakken van het werken met kleuters die konden gefilmd worden en henzelf konden bekijken. Ik weet dat ik sommige kleuters, die 'hard' lijken, na een tijdje enorm kan raken wanneer ik met audiovisuele middelen werk. Het geeft hen kansen om open te bloeien.
Langs de andere kant, heb ik een hele bagage meegekregen om volgende jaar in de klaspraktijk mijn kleuters ook op een audiovisuele manier te laten kennis maken met alle kleine stukjes van de wereld.
dinsdag 9 juni 2009
zondag 24 mei 2009
Wat heb ik allemaal gedaan om aan mijn leerdoel 3 te werken doorheen de drie weken?
3. Hoe verloopt het proces bij kleuters wanneer ik hen een kort begin geef ( attributen ) van een verhaal en dat zij de rest er mogen bijverzinnen om uiteindelijk tot een heel uitgespeeld verhaal te komen. Wat doet het bij kleuters om naar zo'n moment toe te leven?
*Aan de hand van verschillende attributen (verrijkijker,vergrootglas, tijger, slang , olifant) krijgen de kleuters de kans om hun eigen verhaal te verzinnen. De kleuters spelen heel goed in op elkaar en komen zo tot een heel verhaal.
*Klassikale aanbieding van het verhaal dat door enkele kleuters zelf verzonnen was. De andere kleuters luisterden met volle aandacht. De kleuters die het verhaal gemaakt hadden waren zo fier als een pauw.
*Vele kleuters hebben geholpen bij het uittekenen van de verschillende scènes. Er waren sommige kleuters die zich echt geroepen voelden voor het tekenen van ‘hun boek’.
*Zoeken achter de geluiden in het zelfverzonnen verhaal.
*Op geluidentocht. Samen met de kleuters die nog niet op geluidentocht waren geweest, gaan we nu voor de laatste keer de geluiden opnemen.
*Samen met de kleuters probeerden we het verhaal uit te spelen. Ik had dierenmaskers gemaakt zodanig dat de kleuters in hun rol konden kruipen. De kleuters kenden het verhaal ondertussen al erg goed waardoor de meeste perfect wisten wat wanneer kwam. Wanneer ik enkele details wegliet wegens tijdgebrek, wouden de kleuters dit toch doen, anders klopte het verhaal niet meer.
*Nogmaals oefenen met de kleuters om het verhaal uit te spelen. Dit met de bedoeling om nadien voor de klas een toneeltje te houden voor de andere kleuters. De andere kleuters waren al twee dagen benieuwd wat die zes kleuters al de hele tijd aan het doen waren. Ze hadden wel al gehoord dat ze moesten oefenen voor het toneelstuk en ze zagen dat de zes kleuters erg enthousiast waren dus alle kleuters keken ernaar uit om het toneelstuk te zien.
*Het toneelstuk tonen aan de hele klasgroep.
*Aan de hand van verschillende attributen (verrijkijker,vergrootglas, tijger, slang , olifant) krijgen de kleuters de kans om hun eigen verhaal te verzinnen. De kleuters spelen heel goed in op elkaar en komen zo tot een heel verhaal.
*Klassikale aanbieding van het verhaal dat door enkele kleuters zelf verzonnen was. De andere kleuters luisterden met volle aandacht. De kleuters die het verhaal gemaakt hadden waren zo fier als een pauw.
*Vele kleuters hebben geholpen bij het uittekenen van de verschillende scènes. Er waren sommige kleuters die zich echt geroepen voelden voor het tekenen van ‘hun boek’.
*Zoeken achter de geluiden in het zelfverzonnen verhaal.
*Op geluidentocht. Samen met de kleuters die nog niet op geluidentocht waren geweest, gaan we nu voor de laatste keer de geluiden opnemen.
*Samen met de kleuters probeerden we het verhaal uit te spelen. Ik had dierenmaskers gemaakt zodanig dat de kleuters in hun rol konden kruipen. De kleuters kenden het verhaal ondertussen al erg goed waardoor de meeste perfect wisten wat wanneer kwam. Wanneer ik enkele details wegliet wegens tijdgebrek, wouden de kleuters dit toch doen, anders klopte het verhaal niet meer.
*Nogmaals oefenen met de kleuters om het verhaal uit te spelen. Dit met de bedoeling om nadien voor de klas een toneeltje te houden voor de andere kleuters. De andere kleuters waren al twee dagen benieuwd wat die zes kleuters al de hele tijd aan het doen waren. Ze hadden wel al gehoord dat ze moesten oefenen voor het toneelstuk en ze zagen dat de zes kleuters erg enthousiast waren dus alle kleuters keken ernaar uit om het toneelstuk te zien.
*Het toneelstuk tonen aan de hele klasgroep.
vrijdag 15 mei 2009
Wat heb ik allemaal gedaan om aan mijn leerdoel 2 te werken doorheen de drie weken?
2. Wat doet het audio-visueel werken met kleuters die sociaal-emotioneel geremd zijn en zou dit ook een mogelijkheid zijn om over te gaan tot filosoferen?
- Observatie
- Babbelbox ( probeersels : Wat doen ze als er een webcam staat? wat als er een knuffel bijzit? wat als er een vriendje bij komt zitten ? ....)
- Wat is de meerwaarde van audio-visueel?
- Kunnen de kleuters denken over onbeantwoorde vragen van hunzelf?
* Geluidenmemory: Samenspelen wordt bevordert.
* Dictafoon: Samen dingen opnemen, samen naar de opgenomen dingen
luisteren, afwachten als er een andere kleuter iets aan het opnemen is, stil
zijn wanneer iemand iets aan het opnemen is,...
* Muziek beluisteren ( Emotionele ontwikkeling ) Welke gevoelens worden er met
die muziek weergegeven? Hoe voelen wij ons als we die muziek beluisteren?
Kleuters benoemden blij- bang- spannend- verdrietig- .... en koppelden er
meteen een fantasiegedachte aan vast. ( iets waarmee ze toch onbewust mee
in hun hoofd zaten )
* Het leggen van hun gevoel in de muziek door de syntheziser.
* Introduceren van de babbelbox.
Emotionele ontwikkeling : Kleuters vertellen iets wat hun bezig houd, ze
verwoorden op deze manier wat ze denken , hoe ze zich voelen en verwerken
ervaringen.
Sociale ontwikkeling : Filmen met de camera bevordert dit, ze moeten
samenwerken en hun beurt afwachten. ze gaan ook in interactie met elkaar
wanneer de ene kleuter iets vertelt , de andere gaan hier vaak spontaan op in.
De babbelbox was in het begin heel erg wennen voor de kleuters. De meeste voelden zich erg onwennig, verliep in begin erg stroef.
* Op zoek gaan naar geluiden-> De kleuters leren samenwerken. Ze leren
omgaan met conflicten die zich voordoen.
* Klassikale aanbieding van de babbelbox. Kleuter mag voordoen waarvoor hij
eigenlijk dient. Nadien herbekijken we dit op de camera zodat de kleuters zien
wat een effect het heeft wanneer je in de babbelbox gaat zitten.
* Aanbieden van de babbelbox als BA tijdens groepsactiviteiten.
* Aanbieding van het verhaal met de geluiden door de kleuters gemaakt. Kleuters
zijn fier op wat ze hebben bereikt, andere kleuters bewonderen hun werk.
Kleuters die hieraan hebben meegewerkt, voelen zich hierdoor goed.
* Babbelbox verhuisd naar een ander klaslokaal. Dit was een rustige omgeving
waardoor de kleuters echt beginnen te vertellen.
Met 2 in de babbelbox- > kleuters doen zotter, voelen zich 'stoerder' en sterker.
Ze durven meer.
Zonder lawaai kon ik intenser met de kleuters bezig zijn. Kleuters gaan in
interactie met elkaar ( vooral kl in babbelbox- filmer )
Spontaan kwamen we op enkele 'nadenk-vragen'.
* Extra aanbieden van de babbelbox : Kleuters raken hiermee steeds beter
vertrouwd , ervaring de babbelbox als een echte babbelruimte.
* Babbelboxmoment : Wel dier zou je graag willen zijn en waarom? Het
doordenken met de kleuters verliep nog moeilijk daarom heb ik de dag erop
eerst gewerkt met het filmpje van ingebeeld. " Als ik groot ben , wil ik een
tijger zijn." Dit was een voorbereiding op het denken welk dier ze graag zouden
willen zijn. Nadien heb ik met de kleuters hierover verder nagedacht. Voor de
sterke kleuters was deze input erg nuttig, ze begonnen ook verder door te
denken.
Wanneer ze wisten welk dier ze graag wouden zijn en waarom mochten ze dit
vertellen in de babbelbox.
Op het einde werd dit babbelboxmoment geprojecteerd met beamer op een
groot scherm en konden die kleuters naar hunzelf terug kijken.
* Aanbieden van babbelbox : Kleuters mogen erin kruipen en iets vertellen over
wat hun bezig houd.
* Babbelboxmoment , individueel met een kleuter. Kleuter die in het begin enorm
druk was in de babbelbox , komt nu helemaal tot rust erin.
* Filmfragmenten vanuit de babbelbox laten zien in het 'filmzaaltje'. Met beamer
projecteerde ik dit , de kleuters glunderden wanneer ze zichzelf zagen.
- Observatie
- Babbelbox ( probeersels : Wat doen ze als er een webcam staat? wat als er een knuffel bijzit? wat als er een vriendje bij komt zitten ? ....)
- Wat is de meerwaarde van audio-visueel?
- Kunnen de kleuters denken over onbeantwoorde vragen van hunzelf?
* Geluidenmemory: Samenspelen wordt bevordert.
* Dictafoon: Samen dingen opnemen, samen naar de opgenomen dingen
luisteren, afwachten als er een andere kleuter iets aan het opnemen is, stil
zijn wanneer iemand iets aan het opnemen is,...
* Muziek beluisteren ( Emotionele ontwikkeling ) Welke gevoelens worden er met
die muziek weergegeven? Hoe voelen wij ons als we die muziek beluisteren?
Kleuters benoemden blij- bang- spannend- verdrietig- .... en koppelden er
meteen een fantasiegedachte aan vast. ( iets waarmee ze toch onbewust mee
in hun hoofd zaten )
* Het leggen van hun gevoel in de muziek door de syntheziser.
* Introduceren van de babbelbox.
Emotionele ontwikkeling : Kleuters vertellen iets wat hun bezig houd, ze
verwoorden op deze manier wat ze denken , hoe ze zich voelen en verwerken
ervaringen.
Sociale ontwikkeling : Filmen met de camera bevordert dit, ze moeten
samenwerken en hun beurt afwachten. ze gaan ook in interactie met elkaar
wanneer de ene kleuter iets vertelt , de andere gaan hier vaak spontaan op in.
De babbelbox was in het begin heel erg wennen voor de kleuters. De meeste voelden zich erg onwennig, verliep in begin erg stroef.
* Op zoek gaan naar geluiden-> De kleuters leren samenwerken. Ze leren
omgaan met conflicten die zich voordoen.
* Klassikale aanbieding van de babbelbox. Kleuter mag voordoen waarvoor hij
eigenlijk dient. Nadien herbekijken we dit op de camera zodat de kleuters zien
wat een effect het heeft wanneer je in de babbelbox gaat zitten.
* Aanbieden van de babbelbox als BA tijdens groepsactiviteiten.
* Aanbieding van het verhaal met de geluiden door de kleuters gemaakt. Kleuters
zijn fier op wat ze hebben bereikt, andere kleuters bewonderen hun werk.
Kleuters die hieraan hebben meegewerkt, voelen zich hierdoor goed.
* Babbelbox verhuisd naar een ander klaslokaal. Dit was een rustige omgeving
waardoor de kleuters echt beginnen te vertellen.
Met 2 in de babbelbox- > kleuters doen zotter, voelen zich 'stoerder' en sterker.
Ze durven meer.
Zonder lawaai kon ik intenser met de kleuters bezig zijn. Kleuters gaan in
interactie met elkaar ( vooral kl in babbelbox- filmer )
Spontaan kwamen we op enkele 'nadenk-vragen'.
* Extra aanbieden van de babbelbox : Kleuters raken hiermee steeds beter
vertrouwd , ervaring de babbelbox als een echte babbelruimte.
* Babbelboxmoment : Wel dier zou je graag willen zijn en waarom? Het
doordenken met de kleuters verliep nog moeilijk daarom heb ik de dag erop
eerst gewerkt met het filmpje van ingebeeld. " Als ik groot ben , wil ik een
tijger zijn." Dit was een voorbereiding op het denken welk dier ze graag zouden
willen zijn. Nadien heb ik met de kleuters hierover verder nagedacht. Voor de
sterke kleuters was deze input erg nuttig, ze begonnen ook verder door te
denken.
Wanneer ze wisten welk dier ze graag wouden zijn en waarom mochten ze dit
vertellen in de babbelbox.
Op het einde werd dit babbelboxmoment geprojecteerd met beamer op een
groot scherm en konden die kleuters naar hunzelf terug kijken.
* Aanbieden van babbelbox : Kleuters mogen erin kruipen en iets vertellen over
wat hun bezig houd.
* Babbelboxmoment , individueel met een kleuter. Kleuter die in het begin enorm
druk was in de babbelbox , komt nu helemaal tot rust erin.
* Filmfragmenten vanuit de babbelbox laten zien in het 'filmzaaltje'. Met beamer
projecteerde ik dit , de kleuters glunderden wanneer ze zichzelf zagen.
zondag 3 mei 2009
Wat heb ik allemaal gedaan om aan mijn leerdoel 1 te werken doorheen de drie weken?
1. Hoe zorg ik ervoor dat prentenboeken op een audiovisuele manier beter verwerkt kunnen worden?- Prentenboek: Kapstok doorheen heel de week
* Ik ben begonnen met het prentenboek " Wiebe is verliefd " voor te lezen aan een klein groepje kleuters. Nadien hebben we samen dit samen besproken.
Ik had stukjes prent uit het verhaal gehaald met een detail op vanuit het verhaal. de kleuters mochten deze stukjes binnen de verhaallijn plaatsen. Hierbij was het mijn bedoeling dat de kleuters de verhaallijn goed leerden kennen.
* Doos vol geluiden : Deze doos had ik aangeboden met de bedoeling dat de kleuters leren kennis maken met "geluid". Wat maakt er geluid? Wat kan je doen met geluiden? Van wie of wat komt het geluid? ....
* Nadien heb ik het verhaal nog eens voorgelezen en ondertussen de nadruk gelegd op de verschillende geluiden die in het verhaal voorkwamen.
*Samen met de kleuters zijn we prent per prent gaan van dichterbij bekijken en hebben we gezocht welke geluiden er op de verschillende prenten te vinden waren. De kleuters vonden geluiden waar ik nog niet eens aan gedacht had.
* Nadien zijn we op geluidentocht getrokken om de verschillende geluiden op te nemen met de dictofoon. Tijdens deze tocht keken de kleuters steeds terug in het prentenboek. Ze herbeleefden het verhaal op een hele andere manier dan tijdens een vertelling. Ze waren eventjes bijna zelf in de huid kunnen kruipen van de personages.
* De volgende dag hebben we het verhaal nog eens herlezen en geluisterd naar de verschillende opgenomen geluiden die ik op een cd had gezet.
* De kleuters mochten raden welk geluid dit was. Doordat het met een ander groepje kleuters was, vonden ze het heel leuk om te luisteren wat hun vriendjes hadden gedaan. De dag voordien waren ze al nieuwsgierig wat ze buiten waren gaan doen , nu konden ze hiervan het resultaat horen en ze waren dolenthousiast.
* Foto's van de geluiden vergelijken met de geluiden van op de cd. De kleuters moesten proberen om de foto's eruit te halen die bij een bepaald geluid hoorden.
* Ik heb eens geprobeerd om de kleuters de geluiden van het verhaal te laten tekenen. Hoe ervaarden zij de verschillende geluiden?
* Daarna heb ik het prentenboek nog eens aangeboden met ondertussen de zelfgemaakte geluiden vanop de cd.
* Klassikale aanbieden van het verhaal : Dit door een klein filmzaaltje te maken. de prenten waren in een powerpoint gegoten. Deze powerpoint werd door een beamer op een groot scherm gebracht zodat de kleuters het gevoel hadden dat ze naar een film konden kijken. Op de achtergrond hoorde ze de zelfgemaakte geluiden vanop de cd. Ik vertelde de tekst nog bij het verhaal. De kleuters waren enorm geboeid, deze manier van vertellen was nieuw voor hun.
* Aanbieden van een nieuw prentenboek : " De mooiste staart van de wereld."
* Vertellen van het prentenboek aan een groepje kleuters.
* Vertellend en uitspelen met de attributen van het prentenboek zodanig dat kleuters een input krijgen om dit nadien op de verteltafel uit te spelen. ( Dit was wat ik voor ogen had, in het echt heb ik dat maar even kunnen doen omdat de kleuters al meteen zelf met de attributen wouden proberen uitspelen.)
* De verteltafel: De kleuters verwerken deze keer het verhaal aan de hand van een verteltafel. Eerst vertel ik het verhaal en mogen zij met de attributen het verhaal uitspelen. Nadien mogen zij spelen met de attributen en zelf het verhaal verwoorden in eigen woorden. Doordat deze kleuters erg taalzwak waren , heb ik hier nog veel moeten ondersteunen.
* De kleuters brengen dit idee zelf aan, het verhaal zelf uitspelen in een toneeltje. Ze beginnen het verhaal te spelen maar merken al gauw dat dit niet zo gemakkelijk is , en gaan dan terug over tot de verteltafel. De kleuters herhalen het verhaal verschillende keren met de attributen. Elke keer lukt het steeds beter en begrijpen ze het verhaal beter.
* Je merkt dat de kleuters het verhaal begrijpen wanneer ze het nadien nog eens klassikaal aan hun vriendjes mogen vertellen.
* Op het einde van de dag vertel ik dit verhaal eens klassikaal voor alle kleuters. De kleuters die hiervoor het verhaal hebben uitgespeeld op de verteltafel genieten ervan om het verhaal nogmaals te horen vertellen.
* Nieuw verhaal aanbieden: "Wij zijn beren." Hier was het de bedoeling om de geluiden nogmaals te zoeken in het prentenboek zodat we terug doelgericht op geluidentocht konden gaan, maar verder dan het vertellen van het prentenboek en het bespreken ben ik niet gekomen.
* Ook met het zelfgemaakte verhaal , hebben we dit verder uitgewerkt en verkend door te gaan zoeken naar de verschillende geluiden hierin en ook hier op geluidentocht te gaan.
* Ik ben begonnen met het prentenboek " Wiebe is verliefd " voor te lezen aan een klein groepje kleuters. Nadien hebben we samen dit samen besproken.
Ik had stukjes prent uit het verhaal gehaald met een detail op vanuit het verhaal. de kleuters mochten deze stukjes binnen de verhaallijn plaatsen. Hierbij was het mijn bedoeling dat de kleuters de verhaallijn goed leerden kennen.
* Doos vol geluiden : Deze doos had ik aangeboden met de bedoeling dat de kleuters leren kennis maken met "geluid". Wat maakt er geluid? Wat kan je doen met geluiden? Van wie of wat komt het geluid? ....
* Nadien heb ik het verhaal nog eens voorgelezen en ondertussen de nadruk gelegd op de verschillende geluiden die in het verhaal voorkwamen.
*Samen met de kleuters zijn we prent per prent gaan van dichterbij bekijken en hebben we gezocht welke geluiden er op de verschillende prenten te vinden waren. De kleuters vonden geluiden waar ik nog niet eens aan gedacht had.
* Nadien zijn we op geluidentocht getrokken om de verschillende geluiden op te nemen met de dictofoon. Tijdens deze tocht keken de kleuters steeds terug in het prentenboek. Ze herbeleefden het verhaal op een hele andere manier dan tijdens een vertelling. Ze waren eventjes bijna zelf in de huid kunnen kruipen van de personages.
* De volgende dag hebben we het verhaal nog eens herlezen en geluisterd naar de verschillende opgenomen geluiden die ik op een cd had gezet.
* De kleuters mochten raden welk geluid dit was. Doordat het met een ander groepje kleuters was, vonden ze het heel leuk om te luisteren wat hun vriendjes hadden gedaan. De dag voordien waren ze al nieuwsgierig wat ze buiten waren gaan doen , nu konden ze hiervan het resultaat horen en ze waren dolenthousiast.
* Foto's van de geluiden vergelijken met de geluiden van op de cd. De kleuters moesten proberen om de foto's eruit te halen die bij een bepaald geluid hoorden.
* Ik heb eens geprobeerd om de kleuters de geluiden van het verhaal te laten tekenen. Hoe ervaarden zij de verschillende geluiden?
* Daarna heb ik het prentenboek nog eens aangeboden met ondertussen de zelfgemaakte geluiden vanop de cd.
* Klassikale aanbieden van het verhaal : Dit door een klein filmzaaltje te maken. de prenten waren in een powerpoint gegoten. Deze powerpoint werd door een beamer op een groot scherm gebracht zodat de kleuters het gevoel hadden dat ze naar een film konden kijken. Op de achtergrond hoorde ze de zelfgemaakte geluiden vanop de cd. Ik vertelde de tekst nog bij het verhaal. De kleuters waren enorm geboeid, deze manier van vertellen was nieuw voor hun.
* Aanbieden van een nieuw prentenboek : " De mooiste staart van de wereld."
* Vertellen van het prentenboek aan een groepje kleuters.
* Vertellend en uitspelen met de attributen van het prentenboek zodanig dat kleuters een input krijgen om dit nadien op de verteltafel uit te spelen. ( Dit was wat ik voor ogen had, in het echt heb ik dat maar even kunnen doen omdat de kleuters al meteen zelf met de attributen wouden proberen uitspelen.)
* De verteltafel: De kleuters verwerken deze keer het verhaal aan de hand van een verteltafel. Eerst vertel ik het verhaal en mogen zij met de attributen het verhaal uitspelen. Nadien mogen zij spelen met de attributen en zelf het verhaal verwoorden in eigen woorden. Doordat deze kleuters erg taalzwak waren , heb ik hier nog veel moeten ondersteunen.
* De kleuters brengen dit idee zelf aan, het verhaal zelf uitspelen in een toneeltje. Ze beginnen het verhaal te spelen maar merken al gauw dat dit niet zo gemakkelijk is , en gaan dan terug over tot de verteltafel. De kleuters herhalen het verhaal verschillende keren met de attributen. Elke keer lukt het steeds beter en begrijpen ze het verhaal beter.
* Je merkt dat de kleuters het verhaal begrijpen wanneer ze het nadien nog eens klassikaal aan hun vriendjes mogen vertellen.
* Op het einde van de dag vertel ik dit verhaal eens klassikaal voor alle kleuters. De kleuters die hiervoor het verhaal hebben uitgespeeld op de verteltafel genieten ervan om het verhaal nogmaals te horen vertellen.
* Nieuw verhaal aanbieden: "Wij zijn beren." Hier was het de bedoeling om de geluiden nogmaals te zoeken in het prentenboek zodat we terug doelgericht op geluidentocht konden gaan, maar verder dan het vertellen van het prentenboek en het bespreken ben ik niet gekomen.
* Ook met het zelfgemaakte verhaal , hebben we dit verder uitgewerkt en verkend door te gaan zoeken naar de verschillende geluiden hierin en ook hier op geluidentocht te gaan.
vrijdag 20 maart 2009
maandag 16 maart 2009
Reflectie laatste dag , week 3
De laatste dag is kwa planning een beetje uitgelopen, doordat we in de voormiddag gingen zwemmen en ik had toen ook al iets gepland maar dat is niet kunnen doorgaan.
In de namiddag heb ik dan met dezelfde kleuters als de dag voordien verder geoefend op het toneelstuk. De kleuters waren heel enthousiast en deden heel graag terug mee.
Wat me opviel was , dat de kleuters elk klein detail uit het verhaal nog wisten en dat er niets anders mocht gaan dan dat ze de dag ervoor hadden geoefend.
Sommige kleuters konden zich heel erg goed inleven in hun rol , andere kleuters wat minder en werden heel vaak afgeleid.
Het toneelstuk opnemen op camera is niet echt gelukt , ik heb wel enkele losse fragmenten maar niet het hele stuk.
De kleuters konden het toneelstuk vrij goed en ze voelde zich klaar om het in de late namiddag te tonen voor de klas.
Toen de kleuters het op het einde van de dag aan de klasgenoten mochten tonen, sloog de sfeer helemaal om.
Wat ze een paar minuten ervoor zo goed konden spelen, was nu een heel "zotte-streken"-show.
De kleuters die het tijdens het oefenen heel goed deden, hingen de hele tijd het zotje uit en maakte het publiek aan het lachen.
Wat veel aandacht en veel kijkers toch kan doen bij kleuters die een toneel mogen brengen.
Dit verbaasde me , ik dacht dat ze net extra hun best gingen doen om het toneel zo goed mogelijk voor hun klasgenoten te tonen. Maar dat was dus zeker niet het geval.
In de namiddag heb ik dan met dezelfde kleuters als de dag voordien verder geoefend op het toneelstuk. De kleuters waren heel enthousiast en deden heel graag terug mee.
Wat me opviel was , dat de kleuters elk klein detail uit het verhaal nog wisten en dat er niets anders mocht gaan dan dat ze de dag ervoor hadden geoefend.
Sommige kleuters konden zich heel erg goed inleven in hun rol , andere kleuters wat minder en werden heel vaak afgeleid.
Het toneelstuk opnemen op camera is niet echt gelukt , ik heb wel enkele losse fragmenten maar niet het hele stuk.
De kleuters konden het toneelstuk vrij goed en ze voelde zich klaar om het in de late namiddag te tonen voor de klas.
Toen de kleuters het op het einde van de dag aan de klasgenoten mochten tonen, sloog de sfeer helemaal om.
Wat ze een paar minuten ervoor zo goed konden spelen, was nu een heel "zotte-streken"-show.
De kleuters die het tijdens het oefenen heel goed deden, hingen de hele tijd het zotje uit en maakte het publiek aan het lachen.
Wat veel aandacht en veel kijkers toch kan doen bij kleuters die een toneel mogen brengen.
Dit verbaasde me , ik dacht dat ze net extra hun best gingen doen om het toneel zo goed mogelijk voor hun klasgenoten te tonen. Maar dat was dus zeker niet het geval.
donderdag 12 maart 2009
Reflectie dag 2, week 3
Vandaag heb ik met een groepje van 6 kleuters het verhaal proberen uit te spelen.
Ik had dierenmaskers gemaakt waardoor de kleuters dit konden opzetten en zich in de rol konden verplaatsen.
Ik dacht dat het ging ruzie zijn wie , wie ging spelen maar uiteindelijk wouden ze allemaal een andere rol zijn dus er was geen discussie.
Omdat er maar weinig tijd was, wou ik de hoofdscenes uit het verhaal eruit kiezen maar de kleuters waren altijd aan het zeggen.
" ja maar en de bloem...."
" we moeten eerst nog naar de speeltuin he"
... dus hebben we dan maar de grootste lijnen van het verhaal uitgespeeld.
Doordat de kleuters het verhaal al op verschillende manier hadden verwerkt, het verzinnen, uittekenen, geluiden erbij zoeken,... kenden de kleuters het verhaal erg goed en wisten ze erg goed wat er allemaal moest gezegd worden. Wat er na wat gebeurde dus het verliep allemaal vlot.
Het enige waar we vandaag vooral op hebben geoefend was het duidelijk praten , het luid genoeg praten , niets steeds op het toneel lopen als de kleuters even niet in het verhaal kwamen.
Ik vond het heel leuk om de kleuters zo enthousiast te zien , ze wouden het al meteen voor heel de klas voordoen , maar daarvoor moeten ze morgen eerst nog wat oefenen!
Ik had dierenmaskers gemaakt waardoor de kleuters dit konden opzetten en zich in de rol konden verplaatsen.
Ik dacht dat het ging ruzie zijn wie , wie ging spelen maar uiteindelijk wouden ze allemaal een andere rol zijn dus er was geen discussie.
Omdat er maar weinig tijd was, wou ik de hoofdscenes uit het verhaal eruit kiezen maar de kleuters waren altijd aan het zeggen.
" ja maar en de bloem...."
" we moeten eerst nog naar de speeltuin he"
... dus hebben we dan maar de grootste lijnen van het verhaal uitgespeeld.
Doordat de kleuters het verhaal al op verschillende manier hadden verwerkt, het verzinnen, uittekenen, geluiden erbij zoeken,... kenden de kleuters het verhaal erg goed en wisten ze erg goed wat er allemaal moest gezegd worden. Wat er na wat gebeurde dus het verliep allemaal vlot.
Het enige waar we vandaag vooral op hebben geoefend was het duidelijk praten , het luid genoeg praten , niets steeds op het toneel lopen als de kleuters even niet in het verhaal kwamen.
Ik vond het heel leuk om de kleuters zo enthousiast te zien , ze wouden het al meteen voor heel de klas voordoen , maar daarvoor moeten ze morgen eerst nog wat oefenen!
de dierenmaskers:
Reflectie dag 1, week 3
Herhalen zelfgemaakt verhaal : Zoeken naar Geluiden:
Doordat de kleuters het principe van het zoeken achter geluiden in een verhaal al wat kenden van het vorige verhaal , verliep deze activiteit vrij vlot.
Ze kwamen tot de volgende geluiden:
-Wenen ( met de stem )
-Vinden van verrekijker-> Bewegen met de struiken
-Kleine stapjes ( kleuter met de voeten )
-Kreet ( stem )
- Lopen ( kleuter )
-" Hap " ( kleuter )
-Lijm spuiten ( kleuter met de stem )
-"JEEeej" ( alle kleuters samen )
-Niezen ( met stem )
-Trampoline geluid ( op trampolineke springen )
-WHieee ( kleuter )
-Val ( iets laten vallen )
-Apengeluid ( stem )
-Handengeklap (kleuter )
-Snurken ( kleuters )
-Klappertanden ( met stem )
-Gebrul van de leeuwin ( stem )
Nadien zijn we de geluiden buiten gaan opnemen.
Dit verliep allemaal vrij vlot. Deze groep kon heel goed even zwijgen wanneer er werd opgenomen zodat we niet al te veel moesten herbeginnen omdat er stemmen opstonden.
Deze geluiden waren ook veel door de kleuters zelf geproduceerd wat ervoor zorgde dat ze heel goed betrokken waren en het grappig vonden om steeds opnieuw hun stem te horen met andere geluiden.
->Ik merkte al een heel verschil met de vorige geluidentocht. Deze keer namen we heel gericht geluiden op. Doordat we op voorrand hadden afgesproken welke geluiden we allemaal nodig hadden , was niet 1 maar alle kleuters betrokken bezig met de activiteit.
Op het einde van de dag heb ik ook een collage van filmfragmenten van hunzelf in de babbelbox met een projector laten tonen. De kleuters konden naar het zelfgemaakte filmzaaltje gaan en hunzelf bezig zien. Vele kleuters moesten lachen en konden niet stil zijn als ze hunzelf zo zagen.
Doordat de kleuters het principe van het zoeken achter geluiden in een verhaal al wat kenden van het vorige verhaal , verliep deze activiteit vrij vlot.
Ze kwamen tot de volgende geluiden:
-Wenen ( met de stem )
-Vinden van verrekijker-> Bewegen met de struiken
-Kleine stapjes ( kleuter met de voeten )
-Kreet ( stem )
- Lopen ( kleuter )
-" Hap " ( kleuter )
-Lijm spuiten ( kleuter met de stem )
-"JEEeej" ( alle kleuters samen )
-Niezen ( met stem )
-Trampoline geluid ( op trampolineke springen )
-WHieee ( kleuter )
-Val ( iets laten vallen )
-Apengeluid ( stem )
-Handengeklap (kleuter )
-Snurken ( kleuters )
-Klappertanden ( met stem )
-Gebrul van de leeuwin ( stem )
Nadien zijn we de geluiden buiten gaan opnemen.
Dit verliep allemaal vrij vlot. Deze groep kon heel goed even zwijgen wanneer er werd opgenomen zodat we niet al te veel moesten herbeginnen omdat er stemmen opstonden.
Deze geluiden waren ook veel door de kleuters zelf geproduceerd wat ervoor zorgde dat ze heel goed betrokken waren en het grappig vonden om steeds opnieuw hun stem te horen met andere geluiden.
->Ik merkte al een heel verschil met de vorige geluidentocht. Deze keer namen we heel gericht geluiden op. Doordat we op voorrand hadden afgesproken welke geluiden we allemaal nodig hadden , was niet 1 maar alle kleuters betrokken bezig met de activiteit.
Op het einde van de dag heb ik ook een collage van filmfragmenten van hunzelf in de babbelbox met een projector laten tonen. De kleuters konden naar het zelfgemaakte filmzaaltje gaan en hunzelf bezig zien. Vele kleuters moesten lachen en konden niet stil zijn als ze hunzelf zo zagen.
zondag 8 maart 2009
Weekplanning week 3
Maandag : Facultatieve verlofdag
Dinsdag:
9.30u - 9.50u: GA: Herhaling zelfgemaakt verhaal + zoeken naar geluiden
10.30u - 10.55u: GA: Verder zoeken naar de geluiden in het verhaal
10.55u - 11.20u: GA: Geluidentocht
13.10u - 13.50u: GA: Geluidentocht : Opnemen van de laatste geluiden
13.50u - 14.20u: AH: Babbelboxmoment: Ervaringen verwoorden
Woensdag:
Naar DLO
Donderdag:
9.30u - 9.50u: KA: Voorlezen verhaal met de opgenomen geluiden erbij.
10.30u - 11.00u: GA: Uitspelen verhaal
11.00u - 11.20u: GA: Uitspelen verhaal
Namiddag: Turnen
Vrijdag:
Voormiddag: Zwemmen
11.00-11.20u: AH: Babbelboxmoment
13.10 - 14.00u: GA: Uitspelen verhaal + Het op camera nemen
14.00u - 14.20u: AH: Babbelbox: Terugblikvragen
14.55u - 15.20u: KA: Klassikale aanbieding : Toneel door kleuters gebracht
Dinsdag:
9.30u - 9.50u: GA: Herhaling zelfgemaakt verhaal + zoeken naar geluiden
10.30u - 10.55u: GA: Verder zoeken naar de geluiden in het verhaal
10.55u - 11.20u: GA: Geluidentocht
13.10u - 13.50u: GA: Geluidentocht : Opnemen van de laatste geluiden
13.50u - 14.20u: AH: Babbelboxmoment: Ervaringen verwoorden
Woensdag:
Naar DLO
Donderdag:
9.30u - 9.50u: KA: Voorlezen verhaal met de opgenomen geluiden erbij.
10.30u - 11.00u: GA: Uitspelen verhaal
11.00u - 11.20u: GA: Uitspelen verhaal
Namiddag: Turnen
Vrijdag:
Voormiddag: Zwemmen
11.00-11.20u: AH: Babbelboxmoment
13.10 - 14.00u: GA: Uitspelen verhaal + Het op camera nemen
14.00u - 14.20u: AH: Babbelbox: Terugblikvragen
14.55u - 15.20u: KA: Klassikale aanbieding : Toneel door kleuters gebracht
zaterdag 7 maart 2009
Reflectie dag 5, week 2
Het fantastische circus
De speeltuin
De tijger die allergisch is aan bloemen
De dieren die aan het voetballen zijn
De olifant die weent omdat zijn tand gebroken is
De dieren die slapen en de tijger die wakker is, de leeuwin ziet en verliefd word
Dit waren enkele tekeningen van het zelfgemaakte verhaal.
In de voormiddag heb ik het verhaal voorgelezen voor heel de klasgroep.
de oogjes van de vier kleuters die hadden meegewerkt het te schrijven , glunderden.
Nadien hebben we een hele dag gewerkt aan het uittekenen van de verschillende gebeurtenissen.
Omdat het verhaal zo lang was, zijn er wel 22 prenten getekend en zijn nog niet alle scenes op papier kunnen worden gezet.
Daarna hebben we nog in de babbelbox gezeten.
Ik had even de tijd om individueel met een kleuter te werken in de babbelbox. Normaal is hij altijd zenuwachtig en hangt hij vaak het zotje uit, maar 1-1 relatie heeft me een ander beeld doen krijgen van deze kleuter.
Hij was erg rustig en heeft wel tien minuten tegen mij staan vertellen! Ik was enorm blij dat ik deze kleuter ook op deze manier heb mogen leren kennen.
Ook kwam er 1 kleuter die nog nooit of maar 1 keer in de babbelbox was geweest. Ze kroop erin, vertelde iets en kroop er dan terug uit om haarzelf bezig te kunnen zien, schatterende lachjes waren er te horen.
Ik vind het leuk dat de babbelbox eindelijk als echte "Babbelruimte" word ervaren.
donderdag 5 maart 2009
Reflectie dag 4, week 2
Vandaag ben ik de dag begonnen met het filmpje: " Als ik groot ben , wil ik een tijger zijn. " Dit had ik met de beamer geprojecteerd zodat de kleuters precies in een filmzaaltje zaten.
De kleuters hadden dit al eens gezien , dus het was niet helemaal onbekend.
Ik heb voor dit filmpje gekozen omdat ik nadien met een groepje kleuters wou verder werken op welk dier zij graag zouden zijn.
Omdat ik vorige keer merkte dat de kleuters het soms nog moeilijk hadden met het nadenken over welk dier ze graag zouden willen zijn, en het waarom dacht ik dat dit filmpje een goede intro zou zijn.
Nadien hebben er drie kleuters voor de verdere activiteit gekozen, voordat we in de babbelbox gingen, hadden we een gezellig hoekje gemaakt en mochten we aan elkaar vertellen waarom we graag dat dier zouden willen zijn.
Voor de speeltijd verliep deze activiteit heel vlot.
Na de speeltijd hebben we dit dat vertelt in de babbelbox.
2 kleuters wouden het in de babbelbox vertellen , 1 kleuter niet, zij wou enkel filmen.
Ik vind, naarmate de week vordert, dat de meeste kleuters het systeem van de babbelbox steeds beter doorkrijgen.
Ze kruipen er echt in en beginnen met vertellen.
Nadien heb ik de opgenomen filmpjes ook geprojecteerd en konden ze naar hunzelf kijken.
Daarna heb ik het verhaal vertelt van wij zijn twee beren. Het vertellen verliep wat moeilijk , de concentratie dwaalde steeds verder af en het komen tot het zoeken achter geluiden lukte al helemaal niet.
De kleuters hadden dit al eens gezien , dus het was niet helemaal onbekend.
Ik heb voor dit filmpje gekozen omdat ik nadien met een groepje kleuters wou verder werken op welk dier zij graag zouden zijn.
Omdat ik vorige keer merkte dat de kleuters het soms nog moeilijk hadden met het nadenken over welk dier ze graag zouden willen zijn, en het waarom dacht ik dat dit filmpje een goede intro zou zijn.
Nadien hebben er drie kleuters voor de verdere activiteit gekozen, voordat we in de babbelbox gingen, hadden we een gezellig hoekje gemaakt en mochten we aan elkaar vertellen waarom we graag dat dier zouden willen zijn.
Voor de speeltijd verliep deze activiteit heel vlot.
Na de speeltijd hebben we dit dat vertelt in de babbelbox.
2 kleuters wouden het in de babbelbox vertellen , 1 kleuter niet, zij wou enkel filmen.
Ik vind, naarmate de week vordert, dat de meeste kleuters het systeem van de babbelbox steeds beter doorkrijgen.
Ze kruipen er echt in en beginnen met vertellen.
Nadien heb ik de opgenomen filmpjes ook geprojecteerd en konden ze naar hunzelf kijken.
Daarna heb ik het verhaal vertelt van wij zijn twee beren. Het vertellen verliep wat moeilijk , de concentratie dwaalde steeds verder af en het komen tot het zoeken achter geluiden lukte al helemaal niet.
woensdag 4 maart 2009
Reflectie dag 3, week 2
Aan de hand van verschillende attributen mochten de kleuters vandaag een verhaal bedenken.
Het vergrootglas en de verrekijker was toch iets fascinerends, de eerste vijf minuten was het dan ook volop experimenteren met deze spullen.
" HAHAHA, Jouw oog is super groot!"
" WOww, ik kan heel ver kijken!"
" Je lijkt zo klein nu "
Het bedenken van een verhaallijn:
Voor sommige kleuters verliep dit echt vlot, andere kleuters hadden er moeite mee om iets te bedenken. Ze bleven zich vasthouden aan verhalen die ze al eens gehoord hadden of konden moeilijk de concentratie blijven houden.
Een klein voorsmaakje van hun verhaal:
Titel: DE OLIFANT DE TIJGER EN ZIJN VRIENDJES
De olifant is heel hard aan het wenen , want zijn tand is gebroken.
De tijger hoort dit en komt stilletjes aangelopen.
Tijger: " Waarom ben jij zo aan het wenen?"
Olifant: " Mijn tand is afgebroken!"
Tijger: " Oh maar dat is niet zo erg hoor, ik heb een idee!"
De tijger verdwijnt snel en loopt naar de tandarts. Gelukkig is de tandarts er even niet en hij neemt de lijm.
Heel fier stapt hij met de lijm naar de olifant en zorgt ervoor dat de tand terug gemaakt word.
De olifant is heel erg blij en samen gaan ze voetballen.
De aap en de leeuw zijn ook van de partij, zij zijn de keepers.
Omdat de tijger erg goed is in het spel, speelt hij helemaal alleen.
De olifant en de slang voetballen samen in een ploeg.
De slang is heel snel achter de bal aan het lopen en PLOTS shot ze de bal met haar staart in de....
GOAL! "JEEEEjjjjjj!!!!!!!!!!" zeggen de slang en de olifant.
De tijger kan niet zo goed tegen zijn verlies en wil een goal maken maar bijt in de bal. De bal wordt steeds platter en platter...
Slang: " Kijk nu wat je gedaan hebt!"
Olifant: " Maar dat is niet zo erg, hij moet gewoon een nieuwe bal gaan kopen!"
Slang: " Maar het was wel mijn bal he en geen enkele andere is zo mooi!"
Er zit niet anders op, de tijger gaat een nieuwe bal kopen en ze kunnen terug voetballen.
Plots vindt de tijger tussen de struiken een verrekijker, de olifant en de slang vinden een vergrootglas.
Toen keken ze door de verrekijker..... ze zagen iets! Maar wat?
Ze zette de verrekijker wat scherper en zagen een bal in de verte.
Er zat een meisje, Saartje die heel hard aan het wenen was. Want ze had geen enkele vriendjes.
De dierenvrienden stapten naar saartje toe maar Saartje schrok!
"AAh een slang!! en een tijgerrrrrr!: zei Saartje.
Maar toen ......
Zo komt er ook een robotkip in het verhaal.
Een schaap wordt opgegeten.
Ze gaan in de dierentuin hun vrienden bezoeken.
Ze gaan in het oefencircus hun act voor vanavond oefenen.
Ze gaan slapen , tijger heeft bang in het donker.
Tijger word verliefd op een leeuwin.
Conclusie:
- Sommige kleuters vinden het fantastisch om verhalen te verzinnen , andere hebben er geen voeling mee.
- De grote dieren zorgde vaak voor afleiding bij de drukkere kleuters. Misschien in het vervolg beter eerst even met de dieren laten spelen en ze nadien even opbergen.
- Kleuters hebben niet veel nodig , ze spelen op elkaar in en zo komen ze eigelijk tot een verhaal.
- Het is boeiend om deze activiteit te doen, zo weet je meteen wat er in de kleuters omgaat , hoe zij dingen ervaren.
Het vergrootglas en de verrekijker was toch iets fascinerends, de eerste vijf minuten was het dan ook volop experimenteren met deze spullen.
" HAHAHA, Jouw oog is super groot!"
" WOww, ik kan heel ver kijken!"
" Je lijkt zo klein nu "
Het bedenken van een verhaallijn:
Voor sommige kleuters verliep dit echt vlot, andere kleuters hadden er moeite mee om iets te bedenken. Ze bleven zich vasthouden aan verhalen die ze al eens gehoord hadden of konden moeilijk de concentratie blijven houden.
Een klein voorsmaakje van hun verhaal:
Titel: DE OLIFANT DE TIJGER EN ZIJN VRIENDJES
De olifant is heel hard aan het wenen , want zijn tand is gebroken.
De tijger hoort dit en komt stilletjes aangelopen.
Tijger: " Waarom ben jij zo aan het wenen?"
Olifant: " Mijn tand is afgebroken!"
Tijger: " Oh maar dat is niet zo erg hoor, ik heb een idee!"
De tijger verdwijnt snel en loopt naar de tandarts. Gelukkig is de tandarts er even niet en hij neemt de lijm.
Heel fier stapt hij met de lijm naar de olifant en zorgt ervoor dat de tand terug gemaakt word.
De olifant is heel erg blij en samen gaan ze voetballen.
De aap en de leeuw zijn ook van de partij, zij zijn de keepers.
Omdat de tijger erg goed is in het spel, speelt hij helemaal alleen.
De olifant en de slang voetballen samen in een ploeg.
De slang is heel snel achter de bal aan het lopen en PLOTS shot ze de bal met haar staart in de....
GOAL! "JEEEEjjjjjj!!!!!!!!!!" zeggen de slang en de olifant.
De tijger kan niet zo goed tegen zijn verlies en wil een goal maken maar bijt in de bal. De bal wordt steeds platter en platter...
Slang: " Kijk nu wat je gedaan hebt!"
Olifant: " Maar dat is niet zo erg, hij moet gewoon een nieuwe bal gaan kopen!"
Slang: " Maar het was wel mijn bal he en geen enkele andere is zo mooi!"
Er zit niet anders op, de tijger gaat een nieuwe bal kopen en ze kunnen terug voetballen.
Plots vindt de tijger tussen de struiken een verrekijker, de olifant en de slang vinden een vergrootglas.
Toen keken ze door de verrekijker..... ze zagen iets! Maar wat?
Ze zette de verrekijker wat scherper en zagen een bal in de verte.
Er zat een meisje, Saartje die heel hard aan het wenen was. Want ze had geen enkele vriendjes.
De dierenvrienden stapten naar saartje toe maar Saartje schrok!
"AAh een slang!! en een tijgerrrrrr!: zei Saartje.
Maar toen ......
Zo komt er ook een robotkip in het verhaal.
Een schaap wordt opgegeten.
Ze gaan in de dierentuin hun vrienden bezoeken.
Ze gaan in het oefencircus hun act voor vanavond oefenen.
Ze gaan slapen , tijger heeft bang in het donker.
Tijger word verliefd op een leeuwin.
Conclusie:
- Sommige kleuters vinden het fantastisch om verhalen te verzinnen , andere hebben er geen voeling mee.
- De grote dieren zorgde vaak voor afleiding bij de drukkere kleuters. Misschien in het vervolg beter eerst even met de dieren laten spelen en ze nadien even opbergen.
- Kleuters hebben niet veel nodig , ze spelen op elkaar in en zo komen ze eigelijk tot een verhaal.
- Het is boeiend om deze activiteit te doen, zo weet je meteen wat er in de kleuters omgaat , hoe zij dingen ervaren.
Wijziging activiteiten morgen
9.30-9.50 : KA: Filmpje tonen van ingebeeld : "Als ik groot ben, wil ik een tijger zijn!"
10.30-10.55: GA: Klein groepje : Hernemen verhaal + vragen stellen wat ze willen worden , even nadenken
10.55-11.15: GA: Babbelbox : Welk dier zou jij graag zijn?
11.15-11.30: GA: Verhaal: " Wij zijn beren" voorlezen + geluiden zoeken
10.30-10.55: GA: Klein groepje : Hernemen verhaal + vragen stellen wat ze willen worden , even nadenken
10.55-11.15: GA: Babbelbox : Welk dier zou jij graag zijn?
11.15-11.30: GA: Verhaal: " Wij zijn beren" voorlezen + geluiden zoeken
dinsdag 3 maart 2009
Reflectie dag 2, week 2
Ik ben de dag begonnen met het voorlezen van het prentenboek : " De mooiste staart van de hele wereld."
Doordat het twee taalzwakke kleuters waren , was dit een extra uitdaging om hiermee aan de slag te gaan.
Het boek sprak hun meteen aan, het waren twee meisjes, dus het gevoel verliefd zijn herkenden ze blijkbaar heel erg goed.
Ze wouden al meteen met de dieren beginnen spelen, nog voordat ik het eens had uitgespeeld.
Ik vertelde het verhaal, zij mochten met de dieren spelen wat ik vertelde.
Nadien mochten zij het verhaal eens vertellen met de dieren. Ik zag aan hun gezichten en hun manier van doen dat ze wel wisten wat er kwam maar ze konden het niet goed verwoorden.
Plots kregen ze een idee.
Ze wouden het zelf uitspelen, ze begonnen er vol moed aan maar .
"We moeten ons verkleden!"
We hadden geen verkleedkledij dus gingen we doen alsof. Maar ze merkte al snel dat ze maar met twee waren en ze vonden dat je het verhaal niet maar met twee kon uitspelen.
Dan zijn ze terug met de dieren beginnen spelen maar de communicatie was nog heel zwak.
Het raden naar dierengeluiden verliep heel erg vlot, dit waarschijnlijk omdat ik een hele sterke kleuter in het groepje had die meer wist over dieren dan ikzelf. Hij moest maar even luisteren en hij wist het al. Ik heb gezegd dat hij heel eventjes moest wachten met het meteen te vertellen zodat de andere ook eerst eens konden luisteren en raden welk dier het zou zijn.
Dierenlotto:
De kleuters kregen een plaat vol met details van verschillende dieren. Wanneer ze een dier hadden omgedraaid waarop het detail terug te vinden was, mochten ze het detail afdekken.
Ik had een beetje bang dat het was te moeilijk ging zijn maar , wat hebben kleuters toch oog voor details!
De sterke kleuter had meteen al bijna alle dieren geraden van wie de details op zijn plaat waren. Sommige waren twijfelgevallen dus moest hij gedurende dat hij het spel speelde , ontdekken of het juist was.
Babbelboxmoment: welk dier zou je graag willen zijn en waarom?
Dit blijkt nog een enorm moeilijke activiteit te zijn.
De kleuters konden wel perfect aangeven welk dier ze graag zouden willen zijn en ook waarom maar het verdere waarom dat blijkt heel moeilijk te zijn.
Bv:
Doordat het twee taalzwakke kleuters waren , was dit een extra uitdaging om hiermee aan de slag te gaan.
Het boek sprak hun meteen aan, het waren twee meisjes, dus het gevoel verliefd zijn herkenden ze blijkbaar heel erg goed.
Ze wouden al meteen met de dieren beginnen spelen, nog voordat ik het eens had uitgespeeld.
Ik vertelde het verhaal, zij mochten met de dieren spelen wat ik vertelde.
Nadien mochten zij het verhaal eens vertellen met de dieren. Ik zag aan hun gezichten en hun manier van doen dat ze wel wisten wat er kwam maar ze konden het niet goed verwoorden.
Plots kregen ze een idee.
Ze wouden het zelf uitspelen, ze begonnen er vol moed aan maar .
"We moeten ons verkleden!"
We hadden geen verkleedkledij dus gingen we doen alsof. Maar ze merkte al snel dat ze maar met twee waren en ze vonden dat je het verhaal niet maar met twee kon uitspelen.
Dan zijn ze terug met de dieren beginnen spelen maar de communicatie was nog heel zwak.
Het raden naar dierengeluiden verliep heel erg vlot, dit waarschijnlijk omdat ik een hele sterke kleuter in het groepje had die meer wist over dieren dan ikzelf. Hij moest maar even luisteren en hij wist het al. Ik heb gezegd dat hij heel eventjes moest wachten met het meteen te vertellen zodat de andere ook eerst eens konden luisteren en raden welk dier het zou zijn.
Dierenlotto:
De kleuters kregen een plaat vol met details van verschillende dieren. Wanneer ze een dier hadden omgedraaid waarop het detail terug te vinden was, mochten ze het detail afdekken.
Ik had een beetje bang dat het was te moeilijk ging zijn maar , wat hebben kleuters toch oog voor details!
De sterke kleuter had meteen al bijna alle dieren geraden van wie de details op zijn plaat waren. Sommige waren twijfelgevallen dus moest hij gedurende dat hij het spel speelde , ontdekken of het juist was.
Babbelboxmoment: welk dier zou je graag willen zijn en waarom?
Dit blijkt nog een enorm moeilijke activiteit te zijn.
De kleuters konden wel perfect aangeven welk dier ze graag zouden willen zijn en ook waarom maar het verdere waarom dat blijkt heel moeilijk te zijn.
Bv:
- Een kleuter wou heel graag een konijn zijn, omdat die zo zacht zijn en die eten graag worteltjes en de kleuter zelf at ook graag worteltjes...
Reflectie dag 1 , week 2
In de voormiddag ben ik met een paar kleuters naar een andere klas gegaan om in de babbelbox te vertellen wat ze in de vakantie allemaal hebben gedaan.
Doordat het heel rustig was, kwam ik meer tot het vertellen in de babbelbox.
De kleuters weten al goed dat ze in de babbelbox iets mogen vertellen , soms even ter orde roepen is nodig want al gauw hangen ze de clown uit voor de camera.
Wat ik merkte, met twee in de babbelbox zitten , vonden ze leuker dan maar zo alleen.
Ook reageren kleuters die achter de camera staan ook op de kleuters die in de babbelbox zaten.
Er kwamen grappige gesprekken naar boven , over dat frietjes ongezond waren omdat die vol SUIKER zaten!
En een gesprek over de haren die omhoog kwamen te staan door het 'plafond' van de babbelbox.
Heel grappig .... maar hoe dat dat kwam? Daar moesten ze toch wel even diep over nadenken...
Nadien hebben we national geographic filmpjes gezien over wilde dieren.
Ik had thuis heel lang gezocht achter filmpjes van wilde dieren zonder bloed of andere beesten opeten.
Ik begon dus ook met die link op te zoeken op voorrand en deze klaar te zetten voor de kleuters.
De kleuters hadden echter iets anders in gedachten:
Kleuter : "Wanneer gaat nu eens iemand worden opgegeten?"
Ik: "Maar...dat is toch niet leuk om te zien?"
Kleuters in koor: " JAWEL ! Wij willen dat zien! "
Oke dan maar... interesse van de kleuters volgen... ze kozen een wild dier uit dat ze wouden zien en dan kozen ze tussen de verschillende filmpjes.
De drie jongens vonden het "ruwere" in de filmjes blijkbaar fantastisch, het enige meisje zei : " Ik ben niet bang hoor juf, want dat bestaat toch niet echt! "
Waarop een andere kleuter antwoorde: " Oh jawel hoor! In de natuur gebeurt dat wel echt! "
Vanaf dat ogenblik, vond het meisje de beelden al minder interessant... Ze begon subtiel met mij te praten.
Dan heb ik ook eens aan haar gevraagd wat zij graag zou willen zien. Giraffen die aan het eten zijn....
zoek zoek zoek zoek achter giraffen in de natuur en ja hoor gevonden!
Voor het praten in de babbelbox nadien over wat ze gezien hadden ,was er spijtig genoeg geen tijd meer.
Doordat sommige kleuters ook graag op geluidentoch wouden gaan , had ik dit nog eens gepland in de week.
De kleuters waren heel enthousiast, maar doordat ze met vijf kleuters waren, was het moeilijk om met elke kleuter specifiek op de geluiden in te gaan.
Wat ik ook wel merkte, deze keer was de geluidentocht zonder 'voorbereiding aan de hand van een boek' , we hadden op voorrand niet nagedacht welke geluiden we nodig hadden , konden opnemen,... waardoor de activiteit minder vlot verliep dan de eerste keer.
Ik ga deze activiteit nog aanbieden ( de kleuters die nog niet geweest zijn, willen graag ook eens ), terug met een prentenboek als hulpmiddel.
Het tonen van het prentenboek was volgens mij wel een succes.
Ik had het prentenboek op powerpoint gezet en dan met een projector geprojecteerd.
Ondertussen vertelde ik het verhaal en zette de geluiden op die de kleuters hadden gemaakt en die ik op een cd had gezet.
De combinatie met powerpoint, en geluid aanzetten, en voorlezen was wel een beetje moeilijk soms maar het is toch goed afgelopen.
Wat me opviel , de kleuters waarom vooral geboeid door de projector, als je ervoor gaat staan , dan zie je niets meer. Als je je handen ervoor zet, dan zie je die op het scherm.
En hoe komt het toch dat het computerscherm uitstaat en dat er op het doek het beeld van de computer staat ?
Doordat het heel rustig was, kwam ik meer tot het vertellen in de babbelbox.
De kleuters weten al goed dat ze in de babbelbox iets mogen vertellen , soms even ter orde roepen is nodig want al gauw hangen ze de clown uit voor de camera.
Wat ik merkte, met twee in de babbelbox zitten , vonden ze leuker dan maar zo alleen.
Ook reageren kleuters die achter de camera staan ook op de kleuters die in de babbelbox zaten.
Er kwamen grappige gesprekken naar boven , over dat frietjes ongezond waren omdat die vol SUIKER zaten!
En een gesprek over de haren die omhoog kwamen te staan door het 'plafond' van de babbelbox.
Heel grappig .... maar hoe dat dat kwam? Daar moesten ze toch wel even diep over nadenken...
Nadien hebben we national geographic filmpjes gezien over wilde dieren.
Ik had thuis heel lang gezocht achter filmpjes van wilde dieren zonder bloed of andere beesten opeten.
Ik begon dus ook met die link op te zoeken op voorrand en deze klaar te zetten voor de kleuters.
De kleuters hadden echter iets anders in gedachten:
Kleuter : "Wanneer gaat nu eens iemand worden opgegeten?"
Ik: "Maar...dat is toch niet leuk om te zien?"
Kleuters in koor: " JAWEL ! Wij willen dat zien! "
Oke dan maar... interesse van de kleuters volgen... ze kozen een wild dier uit dat ze wouden zien en dan kozen ze tussen de verschillende filmpjes.
De drie jongens vonden het "ruwere" in de filmjes blijkbaar fantastisch, het enige meisje zei : " Ik ben niet bang hoor juf, want dat bestaat toch niet echt! "
Waarop een andere kleuter antwoorde: " Oh jawel hoor! In de natuur gebeurt dat wel echt! "
Vanaf dat ogenblik, vond het meisje de beelden al minder interessant... Ze begon subtiel met mij te praten.
Dan heb ik ook eens aan haar gevraagd wat zij graag zou willen zien. Giraffen die aan het eten zijn....
zoek zoek zoek zoek achter giraffen in de natuur en ja hoor gevonden!
Voor het praten in de babbelbox nadien over wat ze gezien hadden ,was er spijtig genoeg geen tijd meer.
Doordat sommige kleuters ook graag op geluidentoch wouden gaan , had ik dit nog eens gepland in de week.
De kleuters waren heel enthousiast, maar doordat ze met vijf kleuters waren, was het moeilijk om met elke kleuter specifiek op de geluiden in te gaan.
Wat ik ook wel merkte, deze keer was de geluidentocht zonder 'voorbereiding aan de hand van een boek' , we hadden op voorrand niet nagedacht welke geluiden we nodig hadden , konden opnemen,... waardoor de activiteit minder vlot verliep dan de eerste keer.
Ik ga deze activiteit nog aanbieden ( de kleuters die nog niet geweest zijn, willen graag ook eens ), terug met een prentenboek als hulpmiddel.
Het tonen van het prentenboek was volgens mij wel een succes.
Ik had het prentenboek op powerpoint gezet en dan met een projector geprojecteerd.
Ondertussen vertelde ik het verhaal en zette de geluiden op die de kleuters hadden gemaakt en die ik op een cd had gezet.
De combinatie met powerpoint, en geluid aanzetten, en voorlezen was wel een beetje moeilijk soms maar het is toch goed afgelopen.
Wat me opviel , de kleuters waarom vooral geboeid door de projector, als je ervoor gaat staan , dan zie je niets meer. Als je je handen ervoor zet, dan zie je die op het scherm.
En hoe komt het toch dat het computerscherm uitstaat en dat er op het doek het beeld van de computer staat ?
maandag 23 februari 2009
Voorlopige planning week 2
WEEK 2: 2/3 tem 6/3 2009 : THEMA Wilde dieren
MAANDAG
9.30 – 9.50 : KA: Babbelbox
10.30-11.00 : GA: Bekijken filmpjes National geographic
11.00-11.30 : ZA: Experimenteren in babbelbox, praten over wat ze gezien hebben
13.10-13.20 : KA: Tonen van prentenboek met geluiden van voor de vakantie ( wegens technische problemen niet kunnen doorgaan )
13.20-14.40 : Wegens interesse kleuters :
GA: Geluidentocht
DINSDAG
9.30– 9.50 : GA: Voorlezen prentenboek: “ De mooiste staart van heel de wereld”
10.30-11.00 : GA: Werken met een verteltafel :
Verhaal uitspelen met de attributen
11.00-11.30 : ZA: Uitspelen verhaal met attributen
13.10 -14.10 : GA: Raadselspelletje dierengeluiden
GA: Spelletje lotto met dieren prentenboek
14.10-14.40 : AH: Babbelboxmoment Filosoferen over welk dier we graag zouden willen zijn
WOENSDAG
9.30– 9.50 : KA: Opstart leerdoel 3: Vertellen van opdracht ( geven van enkele attributen ) + met vier kleuters een verhaallijn ontwerpen.
10.30-11.25 : GA: Met kleuters nadenken over de verhaallijn
11.25-12.00 : GA: Verder brainstormen over verhaallijn
DONDERDAG
9.30-9.50 : ZA: Bekijken van prentenboeken.
MAANDAG
9.30 – 9.50 : KA: Babbelbox
10.30-11.00 : GA: Bekijken filmpjes National geographic
11.00-11.30 : ZA: Experimenteren in babbelbox, praten over wat ze gezien hebben
13.10-13.20 : KA: Tonen van prentenboek met geluiden van voor de vakantie ( wegens technische problemen niet kunnen doorgaan )
13.20-14.40 : Wegens interesse kleuters :
GA: Geluidentocht
DINSDAG
9.30– 9.50 : GA: Voorlezen prentenboek: “ De mooiste staart van heel de wereld”
10.30-11.00 : GA: Werken met een verteltafel :
Verhaal uitspelen met de attributen
11.00-11.30 : ZA: Uitspelen verhaal met attributen
13.10 -14.10 : GA: Raadselspelletje dierengeluiden
GA: Spelletje lotto met dieren prentenboek
14.10-14.40 : AH: Babbelboxmoment Filosoferen over welk dier we graag zouden willen zijn
WOENSDAG
9.30– 9.50 : KA: Opstart leerdoel 3: Vertellen van opdracht ( geven van enkele attributen ) + met vier kleuters een verhaallijn ontwerpen.
10.30-11.25 : GA: Met kleuters nadenken over de verhaallijn
11.25-12.00 : GA: Verder brainstormen over verhaallijn
DONDERDAG
9.30-9.50 : ZA: Bekijken van prentenboeken.
10.30-11.10 : GA: Bekijken van prentenboeken, prenten, fragmenten van national geographic.
11.10-11.30 : GA : Babbelbox: Filosoferen over thema wilde dieren
13.10 -14.45
TURNEN -> Verwerking materiaal
VRIJDAG
9.30 – 9.50 : KA: Voorlezen van met kleuters ineengestoken verhaal voor de hele klasgroep.
10.30-10.50 : GA: Verhaal verdelen in scènes.
10.50-11.30 : GA: Uittekenen van scènes.
13.10-14.45 : GA: Afwerking scènes
AH: Babbelboxmoment
15.10-15.20 : KA: Klassikale aanbieding verschillende scènes
Reflectie dag 4
In de voormiddag heb ik samen met vier kleuters de geluiden beluisterd die ik op cd had gezet van de dag ervoor.
Omdat deze kleuters het prentenboek nog niet hadden gehoord, heb ik dit eerst voorgelezen.
Nadien mochten ze raden achter het geluid, alles was juist, niets was fout.
Ze bekeken de paar foto's van de geluiden en konden de makkelijke eruit halen. De moeilijkere geluiden konden ze niet echt plaatsen.
Omdat we in een aparte ruimte zaten , heb ik ervan geprofiteerd om eens proberen de geluiden te tekenen.
De kleuters vonden dit heel leuk om te doen. eerst wisten ze niet hoe je een geluid kon tekenen, maar ik het voor een paar geluiden eens 'voorgedaan'.
Wat me opviel , een hele sterke kleuter kon de geluiden ' perfect ' tekenen, als het geluid harder werd, werd zijn lijn in zijn tekening ook groter.
Twee andere kleuters tekende maar iets zonder eigelijk naar het geluid op zich te luisteren.
De vierde kleuter luisterde goed naar de geluiden en tekende ook vrij goed.
Deze activiteit is nog moeilijk bij de gemiddelde 5-jarige kleuter.
Gelukkig had ik de dag voordien de volgende activiteiten uitgetest : Foto's trekken van prentenboek en op powerpoint verwerken. Zo kwam ik tot conclusie dat dit eigelijk geen haalbare activiteit is voor vijf jarige en ook niet echt een nuttige activiteit is. Ik heb dit dus de dag voordien gedaan en zo had ik meer tijd om met de kleuters dieper op de geluiden van het verhaal in te gaan.
Ik heb nadien het prentenboek nog eens voorgelezen met de geluiden.
De kleuters luisterde geboeid naar het verhaal en vonden de combinatie met de geluidencd enorm leuk.
De babbelbox verliep iets vlotter. Doordat ik het in de morgend klassikaal in de kring nog eens had aangebracht wisten de kleuters al iets beter hoe het eigelijk ineen zat.
Op het einde volgde normaal gezien de aanbieding van het verhaal met projector en geluidencd maar de powerpoint wilde plots niet openen.
Gelukkig was er nog een plan B op voorraad, en dan hebben we samen naar de fotomontage van de hele week gekeken. Het was voor de kleuters een voldoening om hun eigen getrokken foto's samen te bekijken.
Wat me opviel, de kleuters wisten nog perfect welke foto's zij hadden getrokken, ze waren heel fier.
Omdat deze kleuters het prentenboek nog niet hadden gehoord, heb ik dit eerst voorgelezen.
Nadien mochten ze raden achter het geluid, alles was juist, niets was fout.
Ze bekeken de paar foto's van de geluiden en konden de makkelijke eruit halen. De moeilijkere geluiden konden ze niet echt plaatsen.
Omdat we in een aparte ruimte zaten , heb ik ervan geprofiteerd om eens proberen de geluiden te tekenen.
De kleuters vonden dit heel leuk om te doen. eerst wisten ze niet hoe je een geluid kon tekenen, maar ik het voor een paar geluiden eens 'voorgedaan'.
Wat me opviel , een hele sterke kleuter kon de geluiden ' perfect ' tekenen, als het geluid harder werd, werd zijn lijn in zijn tekening ook groter.
Twee andere kleuters tekende maar iets zonder eigelijk naar het geluid op zich te luisteren.
De vierde kleuter luisterde goed naar de geluiden en tekende ook vrij goed.
Deze activiteit is nog moeilijk bij de gemiddelde 5-jarige kleuter.
Gelukkig had ik de dag voordien de volgende activiteiten uitgetest : Foto's trekken van prentenboek en op powerpoint verwerken. Zo kwam ik tot conclusie dat dit eigelijk geen haalbare activiteit is voor vijf jarige en ook niet echt een nuttige activiteit is. Ik heb dit dus de dag voordien gedaan en zo had ik meer tijd om met de kleuters dieper op de geluiden van het verhaal in te gaan.
Ik heb nadien het prentenboek nog eens voorgelezen met de geluiden.
De kleuters luisterde geboeid naar het verhaal en vonden de combinatie met de geluidencd enorm leuk.
De babbelbox verliep iets vlotter. Doordat ik het in de morgend klassikaal in de kring nog eens had aangebracht wisten de kleuters al iets beter hoe het eigelijk ineen zat.
Op het einde volgde normaal gezien de aanbieding van het verhaal met projector en geluidencd maar de powerpoint wilde plots niet openen.
Gelukkig was er nog een plan B op voorraad, en dan hebben we samen naar de fotomontage van de hele week gekeken. Het was voor de kleuters een voldoening om hun eigen getrokken foto's samen te bekijken.
Wat me opviel, de kleuters wisten nog perfect welke foto's zij hadden getrokken, ze waren heel fier.
donderdag 19 februari 2009
Reflectie dag 3
De kleuters die nog nooit hadden audiovisueel gewerkt, kregen vandaag hiertoe de kans.
We begonnen met het verhaal Wiebe is verliefd opnieuw te vertellen. ( deze kleuters hadden het verhaal nog niet gehoord )
Tijdens het verhaal probeerde ik hun al attent te maken op verschillende geluiden door ze zelf nadrukkelijk te produceren.
Nadien mochten ze prent per prent nagaan welke geluiden er allemaal in het verhaal zaten.
Dit was hun resultaat:
Boomgeluid-> schudden aan boom
Hart-> kloppend tegen buik
Drie dikke zuchten-> kleuter met stem
Water-> plas
Opendoen fles-> wijnfles
Briefje lezen-> opgerold papiertje opendoen
De lamp bij het naaimachine-> licht aan en uit
Deur opendoen bij het feest-> Deur open en dicht laten vallen
Violen en fluiten-> stem
Lachen-> stem
Drinken->stem ( slurp kloenk kloenk )
Kerkklok-> stem ( tiktak tik tak )
Wegrennen-> heel hard lopen en hijgen
Wenen-> stem
Oehoe? prins? -> Vrouwenstemmetje door kleuter
Kraken van de brug-> op de planken van de zandbak stappen
Rollende stenen-> stenen op de grond laten vallen
Na de speeltijd zijn we dan op tocht getrokken naar de geluiden.
Het was een boeiende ervaring, zowel voor mij als voor de kleuters.
Wat bleek het toch heel erg moeilijk te zijn om even niets te zeggen tijdens een opname :-)
Na verschillende malen proberen lukte het ons toch om soms eens een opname te doen zonder kinderstemmetje erop.
De kleuters wouden na elke opname horen hoe het klonk.
Lachende gezichten en "OOH KEI GRAPPIG, mag ik nog eens horen" wanneer ze zichzelf hoorde waren ook van de partij.
De kleuters waren zo enthousiast tijdens deze tocht , ze leefden echt in het verhaal.
De rollende stenen....PROBLEEM... geen stenen te zien... plots waren ze alle vier heen en weer aan het lopen en in de struiken gekropen op zoek naar stenen , want stenengeluiden....daar horen natuurlijk echte stenen bij volgens hun!
experimenteren-> ontdekken
Toen ik gisterenavond de opgenomen fragmenten op de dictafoon aan het beluisteren was, hoorde ik plots iets leuk.
Na bijna drie minuten experimenteren kwam de kleuter tot een ontdekking.
Hij hoorde zijn stem in de hoofdtelefoon en vertelt : dit is de wind , en dan begint hij in de microfoon te blazen.
Spijtig dat ik nog geen geluidsopnames kan op de blog zetten.
Na bijna drie minuten experimenteren kwam de kleuter tot een ontdekking.
Hij hoorde zijn stem in de hoofdtelefoon en vertelt : dit is de wind , en dan begint hij in de microfoon te blazen.
Spijtig dat ik nog geen geluidsopnames kan op de blog zetten.
woensdag 18 februari 2009
Reflectie dag 2 deel 2
De namiddag was een heuse verkenning van het audio materiaal.
De camera, het fototoestel, de dictafoon. Alles werd uitgetest.
Ook de synthesizer bleef enorm aantrekkelijk.
Enkele foto's van de namiddag:
De babbelbox blijft nog wel een probleem. Hierover moet ik verder nadenken hoe ik dit het best kan doen leven in de klas.Zodanig dat het uiteindelijk gebruikt kan worden om terug te blikken, dingen te vertellen en filosofeermomentjes.
dinsdag 17 februari 2009
Reflectie dag 2 deel 1
In de morgen heb ik de klas overgenomen want Juf Sarah moest een MDO volgen. Hierdoor kreeg ik de kans om de kleuters nog wat beter te leren kennen.
Hier merkte ik meteen welke kleuters veel aandacht vroegen en welke de hele stille kleuters waren.
In de voormiddag heb ik met vier kleuters muziek beluisterd. Welke gevoelens worden er met deze muziek weergegeven?
Ik was nogal onzeker over deze activiteit.
Zou dit te hoog gegrepen zijn bij kleuters?
Zouden ze de bedoeling van de activiteit snappen?
Ik zette me samen met de vier kleuters rond de computer. De eerste cd werd opgezet.
De kleuters luisterden naar de muziek en zeiden niets. Het was stil in het hoekje. Ik denk dat ze nog nooit hadden geluisterd naar de gevoelens of gebeurtenissen achter muziek.
Hier merkte ik meteen welke kleuters veel aandacht vroegen en welke de hele stille kleuters waren.
In de voormiddag heb ik met vier kleuters muziek beluisterd. Welke gevoelens worden er met deze muziek weergegeven?
Ik was nogal onzeker over deze activiteit.
Zou dit te hoog gegrepen zijn bij kleuters?
Zouden ze de bedoeling van de activiteit snappen?
Ik zette me samen met de vier kleuters rond de computer. De eerste cd werd opgezet.
De kleuters luisterden naar de muziek en zeiden niets. Het was stil in het hoekje. Ik denk dat ze nog nooit hadden geluisterd naar de gevoelens of gebeurtenissen achter muziek.
Nadat ik enkele impulsen had gegeven, sloog meteen hun fantasie op hol.
BV: Bij een bedreigend liedje kwam er een monster aangestapt, het was heel erg donker en het monster stapte op zijn tenen naar de VULKAAN. ( Dit idee kwam er waarschijnlijk omdat ze bij schrijfdans de vulkaan hadden gedaan? )
Opmerkelijk was wel dat ze wel konden zeggen dat de muziek , verdrietig, blij, bang ,... klonk en dat ze er meteen een fantasieverhaal aan koppelden.
In de muziek was er dan ook precies een gevecht aan de gang, waar de kleuters vertelden dat de vulkaan was opengebarsten en dat het monster moest wegrennen. Je hoorde in de muziek ook de spanning en je zag aan de kleuters hun gezichten dat ze echt in hun fantasiebeeld waren.
Bij een liedje dat angstig klonk vertelde een kleuter dat de mensen het monster hadden gezien en heel erg bang werden. Ze bibberden op hun benen.
Nadien hebben de kleuters nog verschillende keren staan bibberen op hun benen.
Wanneer de kleuters het principe van ' gevoel achter de muziek ' begrepen , mochten ze op de syntheziser muziek maken en hun gevoel er proberen inleggen.
Zoals verwacht was dit een beetje te hoog gegrepen.
Ze vonden het heel erg leuk om op de toetsen te tokkelen , en ze experimenteerden met alle verschillende geluiden en knopjes maar echt 'gevoel' in de muziek leggen , lukte niet.
Misschien wanneer ze meer kansen krijgen dat dit wel nog lukt?
De introductie van de babbelbox verliep moeizaam.
Doordat ik de poppenkast plots veranderde in een babbelbox vonden de kleuters het nogal moeilijk om te begrijpen dat ze hier nu eventjes geen poppenkast meer konden in spelen.
Ze mochten in de box kruipen en vertellen.
1 kleuter begreep het, hij vertelde over dat hij graag naar school kwam , omdat hij daar nieuwe dingen leerde en vrienden maakte.
Nadien was dit ook de kleuter die aan de andere spontaan vragen stelde toen ze in de box zaten om te "oefenen".
De andere kleuters waren meer geinteresseerd in de camera.
Wat is dat nu juist ? Hoe werkt het ? Wat kan het allemaal doen?
De activiteit werd dus meer een verkenning van de camera.
De kleuters waren heel erg enthousiast en wouden allemaal eens filmen.
maandag 16 februari 2009
Reflectie dag 1
Ik vond deze eerste dag nogal onwennig.
Ik moest de kleuters beter leren kennen , weer een nieuw klasje. Het begin vind ik altijd moeilijk, maar de kleuters zijn lief, ook de mentor is heel lief dus ik heb er wel een goed gevoel bij.
Als eerste activiteit heb ik het prentenboek ' Wiebe is verliefd' voorgelezen'. Op het einde van de week wil ik op dit prentenboek geluiden kunnen zetten , er foto's van trekken en dan met een projector voor heel de klas tonen.
De kleuters vonden het boek wel mooi, 1 kleuter vond het verliefdzijn toch maar niks.
Het viel me op dat de kleuters elk kleinste detail in het boek hadden opgemerkt, zoals bijvoorbeeld de kleine kikker met een ballon. Nadien toonde ik kleine stukjes prenten en de kleuters moesten deze dan binnen de verhaallijn plaatsen.
Doordat ze zo op de details hadden gelet tijdens de vertelling, konden ze dit zonder fouten plaatsen.
Het valt me op dat een verhaal vertellen aan 4 kleuters veel intensiever is, je kan meer ingaan op hun vragen , op hun verwonderingen, dieper op het verhaal inspelen.
Dit toont het belang van een verhaal ook later in de klaspraktijk niet enkel klasikaal aan te bieden.
Enkele prenten...
Doos vol geluiden
In deze doos zaten acht verschillende activiteiten dat ze konden uitvoeren.
Bij het eerste groepje sprak de geluidenmemorie meteen aan. Ze waren vooral nieuwsgierig wat er toch in die doosjes zou zitten?
Voordat we begonnen zijn met het eigelijke spel heb ik de kleuters eerst laten raden wat ze dachten dat er in zat. Nadien hebben ze even mogen kijken wat er in de doosjes zat, zo waren ze terug rustig en konden we het spelletje spelen.
Wat me opviel, de kleuters begonnen hier met volle moed aan, alle dertig doosjes werden meteen in het spel gezet. Pas na een tijdje merkte de kleuters dat dit toch wel moeilijker was dan dat ze dachten. Ze konden maar geen twee dezelfde geluiden vinden.
We zijn dan samen tot de conclusie gekomen dat we misschien best eerst met minder doosjes begonnen. Zo hebben we gespeeld met 6-8-10 doosjes.
Dit verliep al wat beter , na een tijdje vonden ze toch de twee dezelfde geluiden.
Wat nog moeilijk was aan deze activiteit was de concentratie , dit waarschijnlijik doordat er veel lawaai rondom hun was, maar ook omdat ze telkens de doosjes wouden opendoen om te kijken of het toch niet dezelfde geluiden waren.
Nadat ze een tijdje bezig waren met de geluidenmemorie merkte ze de dictafoon op. Hier waren ze heel enthousiast voor. We testen het uit en de kleuters zijn verbaasd dat ze nadien hunzelf nog eens kunnen horen. Ik stimuleer hen om op zoek te gaan naar verschillende geluiden. Zo springen ze erop los, gaan ze geluiden opnemen van andere kleuters die aan het werken zijn, lopen de trap op en af.
Ze leren ondertussen hoe je de dictafoon moet bedienen.
Daarna was de tijd alweer om.
In de namiddag heb ik eerst met vier kleuters het geluidenvierkant gespeeld.
De kleuters die voor mijn activiteit hadden gekozen hadden van de andere kleuters van in de voormiddag gehoord over de dictafoon. Juf Sarah vertelde me dat ze er tijdens het eten over aan het vertellen waren.
De activiteit van het geluidenvierkant liep dus niet zo vlot omdat ze altijd meteen wilden beginnen met de doos vol geluiden.
Na een kwartier zijn we dan overgeschakeld naar de doos vol geluiden.
Deze vier nieuwe kleuters experimenteerden erop los met de dictafoon.
Nadien wouden ze de geluidenmemorie spelen.
Ik ben met deze vier naar een apart zaaltje gegaan. Deze zaal was rustig zodat de kleuters zich beter op het spel konden concentreren.
Ook bij deze groep was het enthousiasme wel opvallend maar de vraag WAT ZIT ER IN DAT DOOSJE ? was toch wel de vraag!
MAG IK EENS KIJKEN?
OH WAT ZIT ER IN JOUW DOOSJE?
Nadien waren ook deze kleuters ervan overtuigd dat dertig doosjes niet te moeilijk ging zijn.
Bij nader inzicht, was het toch maar een beetje te moeilijk en gingen ze proberen om met tien doosjes te doen. Ook dit was nogal moeilijk dus zijn we met 6 doosjes beginnen spelen.
Wat me opviel , het vergt enorm veel moeite om te LUISTEREN naar de doosjes. Kijken is voor hun altijd zo vanzelfsprekend dat enkel luisteren nog enorm moeilijk blijkt te zijn.
Wat ze wel horen is :
- Deze klinkt anders
- Hier zitten veel dingen / weinig dingen in
- ...
Maar om echt te onthouden waar er zich twee dezelfde geluiden bevinden, is nog erg moeilijk. Max tien doosjes is echt wel moeilijk genoeg.
Op de vraag : Waarom dat deze niet dezelfde klank had dan de andere? Wat dat er dan anders aan was ? kon maar 1 kleuter soms op antwoorden.
- Die klinkt harder , zachter ,...
Het bespreken van een klank blijkt erg moeilijk te zijn.
Ik moest de kleuters beter leren kennen , weer een nieuw klasje. Het begin vind ik altijd moeilijk, maar de kleuters zijn lief, ook de mentor is heel lief dus ik heb er wel een goed gevoel bij.
Als eerste activiteit heb ik het prentenboek ' Wiebe is verliefd' voorgelezen'. Op het einde van de week wil ik op dit prentenboek geluiden kunnen zetten , er foto's van trekken en dan met een projector voor heel de klas tonen.
De kleuters vonden het boek wel mooi, 1 kleuter vond het verliefdzijn toch maar niks.
Het viel me op dat de kleuters elk kleinste detail in het boek hadden opgemerkt, zoals bijvoorbeeld de kleine kikker met een ballon. Nadien toonde ik kleine stukjes prenten en de kleuters moesten deze dan binnen de verhaallijn plaatsen.
Doordat ze zo op de details hadden gelet tijdens de vertelling, konden ze dit zonder fouten plaatsen.
Het valt me op dat een verhaal vertellen aan 4 kleuters veel intensiever is, je kan meer ingaan op hun vragen , op hun verwonderingen, dieper op het verhaal inspelen.
Dit toont het belang van een verhaal ook later in de klaspraktijk niet enkel klasikaal aan te bieden.
Enkele prenten...
Doos vol geluiden
In deze doos zaten acht verschillende activiteiten dat ze konden uitvoeren.
Bij het eerste groepje sprak de geluidenmemorie meteen aan. Ze waren vooral nieuwsgierig wat er toch in die doosjes zou zitten?
Voordat we begonnen zijn met het eigelijke spel heb ik de kleuters eerst laten raden wat ze dachten dat er in zat. Nadien hebben ze even mogen kijken wat er in de doosjes zat, zo waren ze terug rustig en konden we het spelletje spelen.
Wat me opviel, de kleuters begonnen hier met volle moed aan, alle dertig doosjes werden meteen in het spel gezet. Pas na een tijdje merkte de kleuters dat dit toch wel moeilijker was dan dat ze dachten. Ze konden maar geen twee dezelfde geluiden vinden.
We zijn dan samen tot de conclusie gekomen dat we misschien best eerst met minder doosjes begonnen. Zo hebben we gespeeld met 6-8-10 doosjes.
Dit verliep al wat beter , na een tijdje vonden ze toch de twee dezelfde geluiden.
Wat nog moeilijk was aan deze activiteit was de concentratie , dit waarschijnlijik doordat er veel lawaai rondom hun was, maar ook omdat ze telkens de doosjes wouden opendoen om te kijken of het toch niet dezelfde geluiden waren.
Nadat ze een tijdje bezig waren met de geluidenmemorie merkte ze de dictafoon op. Hier waren ze heel enthousiast voor. We testen het uit en de kleuters zijn verbaasd dat ze nadien hunzelf nog eens kunnen horen. Ik stimuleer hen om op zoek te gaan naar verschillende geluiden. Zo springen ze erop los, gaan ze geluiden opnemen van andere kleuters die aan het werken zijn, lopen de trap op en af.
Ze leren ondertussen hoe je de dictafoon moet bedienen.
Daarna was de tijd alweer om.
In de namiddag heb ik eerst met vier kleuters het geluidenvierkant gespeeld.
De kleuters die voor mijn activiteit hadden gekozen hadden van de andere kleuters van in de voormiddag gehoord over de dictafoon. Juf Sarah vertelde me dat ze er tijdens het eten over aan het vertellen waren.
De activiteit van het geluidenvierkant liep dus niet zo vlot omdat ze altijd meteen wilden beginnen met de doos vol geluiden.
Na een kwartier zijn we dan overgeschakeld naar de doos vol geluiden.
Deze vier nieuwe kleuters experimenteerden erop los met de dictafoon.
Nadien wouden ze de geluidenmemorie spelen.
Ik ben met deze vier naar een apart zaaltje gegaan. Deze zaal was rustig zodat de kleuters zich beter op het spel konden concentreren.
Ook bij deze groep was het enthousiasme wel opvallend maar de vraag WAT ZIT ER IN DAT DOOSJE ? was toch wel de vraag!
MAG IK EENS KIJKEN?
OH WAT ZIT ER IN JOUW DOOSJE?
Nadien waren ook deze kleuters ervan overtuigd dat dertig doosjes niet te moeilijk ging zijn.
Bij nader inzicht, was het toch maar een beetje te moeilijk en gingen ze proberen om met tien doosjes te doen. Ook dit was nogal moeilijk dus zijn we met 6 doosjes beginnen spelen.
Wat me opviel , het vergt enorm veel moeite om te LUISTEREN naar de doosjes. Kijken is voor hun altijd zo vanzelfsprekend dat enkel luisteren nog enorm moeilijk blijkt te zijn.
Wat ze wel horen is :
- Deze klinkt anders
- Hier zitten veel dingen / weinig dingen in
- ...
Maar om echt te onthouden waar er zich twee dezelfde geluiden bevinden, is nog erg moeilijk. Max tien doosjes is echt wel moeilijk genoeg.
Op de vraag : Waarom dat deze niet dezelfde klank had dan de andere? Wat dat er dan anders aan was ? kon maar 1 kleuter soms op antwoorden.
- Die klinkt harder , zachter ,...
Het bespreken van een klank blijkt erg moeilijk te zijn.
Abonneren op:
Posts (Atom)
