Reflectie dag 3, week 2

Aan de hand van verschillende attributen mochten de kleuters vandaag een verhaal bedenken.
Het vergrootglas en de verrekijker was toch iets fascinerends, de eerste vijf minuten was het dan ook volop experimenteren met deze spullen.
" HAHAHA, Jouw oog is super groot!"
" WOww, ik kan heel ver kijken!"
" Je lijkt zo klein nu "

Het bedenken van een verhaallijn:
Voor sommige kleuters verliep dit echt vlot, andere kleuters hadden er moeite mee om iets te bedenken. Ze bleven zich vasthouden aan verhalen die ze al eens gehoord hadden of konden moeilijk de concentratie blijven houden.

Een klein voorsmaakje van hun verhaal:
Titel: DE OLIFANT DE TIJGER EN ZIJN VRIENDJES

De olifant is heel hard aan het wenen , want zijn tand is gebroken.
De tijger hoort dit en komt stilletjes aangelopen.
Tijger: " Waarom ben jij zo aan het wenen?"
Olifant: " Mijn tand is afgebroken!"
Tijger: " Oh maar dat is niet zo erg hoor, ik heb een idee!"
De tijger verdwijnt snel en loopt naar de tandarts. Gelukkig is de tandarts er even niet en hij neemt de lijm.
Heel fier stapt hij met de lijm naar de olifant en zorgt ervoor dat de tand terug gemaakt word.
De olifant is heel erg blij en samen gaan ze voetballen.
De aap en de leeuw zijn ook van de partij, zij zijn de keepers.
Omdat de tijger erg goed is in het spel, speelt hij helemaal alleen.
De olifant en de slang voetballen samen in een ploeg.
De slang is heel snel achter de bal aan het lopen en PLOTS shot ze de bal met haar staart in de....
GOAL! "JEEEEjjjjjj!!!!!!!!!!" zeggen de slang en de olifant.
De tijger kan niet zo goed tegen zijn verlies en wil een goal maken maar bijt in de bal. De bal wordt steeds platter en platter...
Slang: " Kijk nu wat je gedaan hebt!"
Olifant: " Maar dat is niet zo erg, hij moet gewoon een nieuwe bal gaan kopen!"
Slang: " Maar het was wel mijn bal he en geen enkele andere is zo mooi!"
Er zit niet anders op, de tijger gaat een nieuwe bal kopen en ze kunnen terug voetballen.
Plots vindt de tijger tussen de struiken een verrekijker, de olifant en de slang vinden een vergrootglas.
Toen keken ze door de verrekijker..... ze zagen iets! Maar wat?
Ze zette de verrekijker wat scherper en zagen een bal in de verte.
Er zat een meisje, Saartje die heel hard aan het wenen was. Want ze had geen enkele vriendjes.
De dierenvrienden stapten naar saartje toe maar Saartje schrok!
"AAh een slang!! en een tijgerrrrrr!: zei Saartje.
Maar toen ......

Zo komt er ook een robotkip in het verhaal.
Een schaap wordt opgegeten.
Ze gaan in de dierentuin hun vrienden bezoeken.
Ze gaan in het oefencircus hun act voor vanavond oefenen.
Ze gaan slapen , tijger heeft bang in het donker.
Tijger word verliefd op een leeuwin.

Conclusie:
- Sommige kleuters vinden het fantastisch om verhalen te verzinnen , andere hebben er geen voeling mee.
- De grote dieren zorgde vaak voor afleiding bij de drukkere kleuters. Misschien in het vervolg beter eerst even met de dieren laten spelen en ze nadien even opbergen.
- Kleuters hebben niet veel nodig , ze spelen op elkaar in en zo komen ze eigelijk tot een verhaal.
- Het is boeiend om deze activiteit te doen, zo weet je meteen wat er in de kleuters omgaat , hoe zij dingen ervaren.