vrijdag 20 maart 2009
maandag 16 maart 2009
Reflectie laatste dag , week 3
De laatste dag is kwa planning een beetje uitgelopen, doordat we in de voormiddag gingen zwemmen en ik had toen ook al iets gepland maar dat is niet kunnen doorgaan.
In de namiddag heb ik dan met dezelfde kleuters als de dag voordien verder geoefend op het toneelstuk. De kleuters waren heel enthousiast en deden heel graag terug mee.
Wat me opviel was , dat de kleuters elk klein detail uit het verhaal nog wisten en dat er niets anders mocht gaan dan dat ze de dag ervoor hadden geoefend.
Sommige kleuters konden zich heel erg goed inleven in hun rol , andere kleuters wat minder en werden heel vaak afgeleid.
Het toneelstuk opnemen op camera is niet echt gelukt , ik heb wel enkele losse fragmenten maar niet het hele stuk.
De kleuters konden het toneelstuk vrij goed en ze voelde zich klaar om het in de late namiddag te tonen voor de klas.
Toen de kleuters het op het einde van de dag aan de klasgenoten mochten tonen, sloog de sfeer helemaal om.
Wat ze een paar minuten ervoor zo goed konden spelen, was nu een heel "zotte-streken"-show.
De kleuters die het tijdens het oefenen heel goed deden, hingen de hele tijd het zotje uit en maakte het publiek aan het lachen.
Wat veel aandacht en veel kijkers toch kan doen bij kleuters die een toneel mogen brengen.
Dit verbaasde me , ik dacht dat ze net extra hun best gingen doen om het toneel zo goed mogelijk voor hun klasgenoten te tonen. Maar dat was dus zeker niet het geval.
In de namiddag heb ik dan met dezelfde kleuters als de dag voordien verder geoefend op het toneelstuk. De kleuters waren heel enthousiast en deden heel graag terug mee.
Wat me opviel was , dat de kleuters elk klein detail uit het verhaal nog wisten en dat er niets anders mocht gaan dan dat ze de dag ervoor hadden geoefend.
Sommige kleuters konden zich heel erg goed inleven in hun rol , andere kleuters wat minder en werden heel vaak afgeleid.
Het toneelstuk opnemen op camera is niet echt gelukt , ik heb wel enkele losse fragmenten maar niet het hele stuk.
De kleuters konden het toneelstuk vrij goed en ze voelde zich klaar om het in de late namiddag te tonen voor de klas.
Toen de kleuters het op het einde van de dag aan de klasgenoten mochten tonen, sloog de sfeer helemaal om.
Wat ze een paar minuten ervoor zo goed konden spelen, was nu een heel "zotte-streken"-show.
De kleuters die het tijdens het oefenen heel goed deden, hingen de hele tijd het zotje uit en maakte het publiek aan het lachen.
Wat veel aandacht en veel kijkers toch kan doen bij kleuters die een toneel mogen brengen.
Dit verbaasde me , ik dacht dat ze net extra hun best gingen doen om het toneel zo goed mogelijk voor hun klasgenoten te tonen. Maar dat was dus zeker niet het geval.
donderdag 12 maart 2009
Reflectie dag 2, week 3
Vandaag heb ik met een groepje van 6 kleuters het verhaal proberen uit te spelen.
Ik had dierenmaskers gemaakt waardoor de kleuters dit konden opzetten en zich in de rol konden verplaatsen.
Ik dacht dat het ging ruzie zijn wie , wie ging spelen maar uiteindelijk wouden ze allemaal een andere rol zijn dus er was geen discussie.
Omdat er maar weinig tijd was, wou ik de hoofdscenes uit het verhaal eruit kiezen maar de kleuters waren altijd aan het zeggen.
" ja maar en de bloem...."
" we moeten eerst nog naar de speeltuin he"
... dus hebben we dan maar de grootste lijnen van het verhaal uitgespeeld.
Doordat de kleuters het verhaal al op verschillende manier hadden verwerkt, het verzinnen, uittekenen, geluiden erbij zoeken,... kenden de kleuters het verhaal erg goed en wisten ze erg goed wat er allemaal moest gezegd worden. Wat er na wat gebeurde dus het verliep allemaal vlot.
Het enige waar we vandaag vooral op hebben geoefend was het duidelijk praten , het luid genoeg praten , niets steeds op het toneel lopen als de kleuters even niet in het verhaal kwamen.
Ik vond het heel leuk om de kleuters zo enthousiast te zien , ze wouden het al meteen voor heel de klas voordoen , maar daarvoor moeten ze morgen eerst nog wat oefenen!
Ik had dierenmaskers gemaakt waardoor de kleuters dit konden opzetten en zich in de rol konden verplaatsen.
Ik dacht dat het ging ruzie zijn wie , wie ging spelen maar uiteindelijk wouden ze allemaal een andere rol zijn dus er was geen discussie.
Omdat er maar weinig tijd was, wou ik de hoofdscenes uit het verhaal eruit kiezen maar de kleuters waren altijd aan het zeggen.
" ja maar en de bloem...."
" we moeten eerst nog naar de speeltuin he"
... dus hebben we dan maar de grootste lijnen van het verhaal uitgespeeld.
Doordat de kleuters het verhaal al op verschillende manier hadden verwerkt, het verzinnen, uittekenen, geluiden erbij zoeken,... kenden de kleuters het verhaal erg goed en wisten ze erg goed wat er allemaal moest gezegd worden. Wat er na wat gebeurde dus het verliep allemaal vlot.
Het enige waar we vandaag vooral op hebben geoefend was het duidelijk praten , het luid genoeg praten , niets steeds op het toneel lopen als de kleuters even niet in het verhaal kwamen.
Ik vond het heel leuk om de kleuters zo enthousiast te zien , ze wouden het al meteen voor heel de klas voordoen , maar daarvoor moeten ze morgen eerst nog wat oefenen!
de dierenmaskers:
Reflectie dag 1, week 3
Herhalen zelfgemaakt verhaal : Zoeken naar Geluiden:
Doordat de kleuters het principe van het zoeken achter geluiden in een verhaal al wat kenden van het vorige verhaal , verliep deze activiteit vrij vlot.
Ze kwamen tot de volgende geluiden:
-Wenen ( met de stem )
-Vinden van verrekijker-> Bewegen met de struiken
-Kleine stapjes ( kleuter met de voeten )
-Kreet ( stem )
- Lopen ( kleuter )
-" Hap " ( kleuter )
-Lijm spuiten ( kleuter met de stem )
-"JEEeej" ( alle kleuters samen )
-Niezen ( met stem )
-Trampoline geluid ( op trampolineke springen )
-WHieee ( kleuter )
-Val ( iets laten vallen )
-Apengeluid ( stem )
-Handengeklap (kleuter )
-Snurken ( kleuters )
-Klappertanden ( met stem )
-Gebrul van de leeuwin ( stem )
Nadien zijn we de geluiden buiten gaan opnemen.
Dit verliep allemaal vrij vlot. Deze groep kon heel goed even zwijgen wanneer er werd opgenomen zodat we niet al te veel moesten herbeginnen omdat er stemmen opstonden.
Deze geluiden waren ook veel door de kleuters zelf geproduceerd wat ervoor zorgde dat ze heel goed betrokken waren en het grappig vonden om steeds opnieuw hun stem te horen met andere geluiden.
->Ik merkte al een heel verschil met de vorige geluidentocht. Deze keer namen we heel gericht geluiden op. Doordat we op voorrand hadden afgesproken welke geluiden we allemaal nodig hadden , was niet 1 maar alle kleuters betrokken bezig met de activiteit.
Op het einde van de dag heb ik ook een collage van filmfragmenten van hunzelf in de babbelbox met een projector laten tonen. De kleuters konden naar het zelfgemaakte filmzaaltje gaan en hunzelf bezig zien. Vele kleuters moesten lachen en konden niet stil zijn als ze hunzelf zo zagen.
Doordat de kleuters het principe van het zoeken achter geluiden in een verhaal al wat kenden van het vorige verhaal , verliep deze activiteit vrij vlot.
Ze kwamen tot de volgende geluiden:
-Wenen ( met de stem )
-Vinden van verrekijker-> Bewegen met de struiken
-Kleine stapjes ( kleuter met de voeten )
-Kreet ( stem )
- Lopen ( kleuter )
-" Hap " ( kleuter )
-Lijm spuiten ( kleuter met de stem )
-"JEEeej" ( alle kleuters samen )
-Niezen ( met stem )
-Trampoline geluid ( op trampolineke springen )
-WHieee ( kleuter )
-Val ( iets laten vallen )
-Apengeluid ( stem )
-Handengeklap (kleuter )
-Snurken ( kleuters )
-Klappertanden ( met stem )
-Gebrul van de leeuwin ( stem )
Nadien zijn we de geluiden buiten gaan opnemen.
Dit verliep allemaal vrij vlot. Deze groep kon heel goed even zwijgen wanneer er werd opgenomen zodat we niet al te veel moesten herbeginnen omdat er stemmen opstonden.
Deze geluiden waren ook veel door de kleuters zelf geproduceerd wat ervoor zorgde dat ze heel goed betrokken waren en het grappig vonden om steeds opnieuw hun stem te horen met andere geluiden.
->Ik merkte al een heel verschil met de vorige geluidentocht. Deze keer namen we heel gericht geluiden op. Doordat we op voorrand hadden afgesproken welke geluiden we allemaal nodig hadden , was niet 1 maar alle kleuters betrokken bezig met de activiteit.
Op het einde van de dag heb ik ook een collage van filmfragmenten van hunzelf in de babbelbox met een projector laten tonen. De kleuters konden naar het zelfgemaakte filmzaaltje gaan en hunzelf bezig zien. Vele kleuters moesten lachen en konden niet stil zijn als ze hunzelf zo zagen.
zondag 8 maart 2009
Weekplanning week 3
Maandag : Facultatieve verlofdag
Dinsdag:
9.30u - 9.50u: GA: Herhaling zelfgemaakt verhaal + zoeken naar geluiden
10.30u - 10.55u: GA: Verder zoeken naar de geluiden in het verhaal
10.55u - 11.20u: GA: Geluidentocht
13.10u - 13.50u: GA: Geluidentocht : Opnemen van de laatste geluiden
13.50u - 14.20u: AH: Babbelboxmoment: Ervaringen verwoorden
Woensdag:
Naar DLO
Donderdag:
9.30u - 9.50u: KA: Voorlezen verhaal met de opgenomen geluiden erbij.
10.30u - 11.00u: GA: Uitspelen verhaal
11.00u - 11.20u: GA: Uitspelen verhaal
Namiddag: Turnen
Vrijdag:
Voormiddag: Zwemmen
11.00-11.20u: AH: Babbelboxmoment
13.10 - 14.00u: GA: Uitspelen verhaal + Het op camera nemen
14.00u - 14.20u: AH: Babbelbox: Terugblikvragen
14.55u - 15.20u: KA: Klassikale aanbieding : Toneel door kleuters gebracht
Dinsdag:
9.30u - 9.50u: GA: Herhaling zelfgemaakt verhaal + zoeken naar geluiden
10.30u - 10.55u: GA: Verder zoeken naar de geluiden in het verhaal
10.55u - 11.20u: GA: Geluidentocht
13.10u - 13.50u: GA: Geluidentocht : Opnemen van de laatste geluiden
13.50u - 14.20u: AH: Babbelboxmoment: Ervaringen verwoorden
Woensdag:
Naar DLO
Donderdag:
9.30u - 9.50u: KA: Voorlezen verhaal met de opgenomen geluiden erbij.
10.30u - 11.00u: GA: Uitspelen verhaal
11.00u - 11.20u: GA: Uitspelen verhaal
Namiddag: Turnen
Vrijdag:
Voormiddag: Zwemmen
11.00-11.20u: AH: Babbelboxmoment
13.10 - 14.00u: GA: Uitspelen verhaal + Het op camera nemen
14.00u - 14.20u: AH: Babbelbox: Terugblikvragen
14.55u - 15.20u: KA: Klassikale aanbieding : Toneel door kleuters gebracht
zaterdag 7 maart 2009
Reflectie dag 5, week 2
Het fantastische circus
De speeltuin
De tijger die allergisch is aan bloemen
De dieren die aan het voetballen zijn
De olifant die weent omdat zijn tand gebroken is
De dieren die slapen en de tijger die wakker is, de leeuwin ziet en verliefd word
Dit waren enkele tekeningen van het zelfgemaakte verhaal.
In de voormiddag heb ik het verhaal voorgelezen voor heel de klasgroep.
de oogjes van de vier kleuters die hadden meegewerkt het te schrijven , glunderden.
Nadien hebben we een hele dag gewerkt aan het uittekenen van de verschillende gebeurtenissen.
Omdat het verhaal zo lang was, zijn er wel 22 prenten getekend en zijn nog niet alle scenes op papier kunnen worden gezet.
Daarna hebben we nog in de babbelbox gezeten.
Ik had even de tijd om individueel met een kleuter te werken in de babbelbox. Normaal is hij altijd zenuwachtig en hangt hij vaak het zotje uit, maar 1-1 relatie heeft me een ander beeld doen krijgen van deze kleuter.
Hij was erg rustig en heeft wel tien minuten tegen mij staan vertellen! Ik was enorm blij dat ik deze kleuter ook op deze manier heb mogen leren kennen.
Ook kwam er 1 kleuter die nog nooit of maar 1 keer in de babbelbox was geweest. Ze kroop erin, vertelde iets en kroop er dan terug uit om haarzelf bezig te kunnen zien, schatterende lachjes waren er te horen.
Ik vind het leuk dat de babbelbox eindelijk als echte "Babbelruimte" word ervaren.
donderdag 5 maart 2009
Reflectie dag 4, week 2
Vandaag ben ik de dag begonnen met het filmpje: " Als ik groot ben , wil ik een tijger zijn. " Dit had ik met de beamer geprojecteerd zodat de kleuters precies in een filmzaaltje zaten.
De kleuters hadden dit al eens gezien , dus het was niet helemaal onbekend.
Ik heb voor dit filmpje gekozen omdat ik nadien met een groepje kleuters wou verder werken op welk dier zij graag zouden zijn.
Omdat ik vorige keer merkte dat de kleuters het soms nog moeilijk hadden met het nadenken over welk dier ze graag zouden willen zijn, en het waarom dacht ik dat dit filmpje een goede intro zou zijn.
Nadien hebben er drie kleuters voor de verdere activiteit gekozen, voordat we in de babbelbox gingen, hadden we een gezellig hoekje gemaakt en mochten we aan elkaar vertellen waarom we graag dat dier zouden willen zijn.
Voor de speeltijd verliep deze activiteit heel vlot.
Na de speeltijd hebben we dit dat vertelt in de babbelbox.
2 kleuters wouden het in de babbelbox vertellen , 1 kleuter niet, zij wou enkel filmen.
Ik vind, naarmate de week vordert, dat de meeste kleuters het systeem van de babbelbox steeds beter doorkrijgen.
Ze kruipen er echt in en beginnen met vertellen.
Nadien heb ik de opgenomen filmpjes ook geprojecteerd en konden ze naar hunzelf kijken.
Daarna heb ik het verhaal vertelt van wij zijn twee beren. Het vertellen verliep wat moeilijk , de concentratie dwaalde steeds verder af en het komen tot het zoeken achter geluiden lukte al helemaal niet.
De kleuters hadden dit al eens gezien , dus het was niet helemaal onbekend.
Ik heb voor dit filmpje gekozen omdat ik nadien met een groepje kleuters wou verder werken op welk dier zij graag zouden zijn.
Omdat ik vorige keer merkte dat de kleuters het soms nog moeilijk hadden met het nadenken over welk dier ze graag zouden willen zijn, en het waarom dacht ik dat dit filmpje een goede intro zou zijn.
Nadien hebben er drie kleuters voor de verdere activiteit gekozen, voordat we in de babbelbox gingen, hadden we een gezellig hoekje gemaakt en mochten we aan elkaar vertellen waarom we graag dat dier zouden willen zijn.
Voor de speeltijd verliep deze activiteit heel vlot.
Na de speeltijd hebben we dit dat vertelt in de babbelbox.
2 kleuters wouden het in de babbelbox vertellen , 1 kleuter niet, zij wou enkel filmen.
Ik vind, naarmate de week vordert, dat de meeste kleuters het systeem van de babbelbox steeds beter doorkrijgen.
Ze kruipen er echt in en beginnen met vertellen.
Nadien heb ik de opgenomen filmpjes ook geprojecteerd en konden ze naar hunzelf kijken.
Daarna heb ik het verhaal vertelt van wij zijn twee beren. Het vertellen verliep wat moeilijk , de concentratie dwaalde steeds verder af en het komen tot het zoeken achter geluiden lukte al helemaal niet.
woensdag 4 maart 2009
Reflectie dag 3, week 2
Aan de hand van verschillende attributen mochten de kleuters vandaag een verhaal bedenken.
Het vergrootglas en de verrekijker was toch iets fascinerends, de eerste vijf minuten was het dan ook volop experimenteren met deze spullen.
" HAHAHA, Jouw oog is super groot!"
" WOww, ik kan heel ver kijken!"
" Je lijkt zo klein nu "
Het bedenken van een verhaallijn:
Voor sommige kleuters verliep dit echt vlot, andere kleuters hadden er moeite mee om iets te bedenken. Ze bleven zich vasthouden aan verhalen die ze al eens gehoord hadden of konden moeilijk de concentratie blijven houden.
Een klein voorsmaakje van hun verhaal:
Titel: DE OLIFANT DE TIJGER EN ZIJN VRIENDJES
De olifant is heel hard aan het wenen , want zijn tand is gebroken.
De tijger hoort dit en komt stilletjes aangelopen.
Tijger: " Waarom ben jij zo aan het wenen?"
Olifant: " Mijn tand is afgebroken!"
Tijger: " Oh maar dat is niet zo erg hoor, ik heb een idee!"
De tijger verdwijnt snel en loopt naar de tandarts. Gelukkig is de tandarts er even niet en hij neemt de lijm.
Heel fier stapt hij met de lijm naar de olifant en zorgt ervoor dat de tand terug gemaakt word.
De olifant is heel erg blij en samen gaan ze voetballen.
De aap en de leeuw zijn ook van de partij, zij zijn de keepers.
Omdat de tijger erg goed is in het spel, speelt hij helemaal alleen.
De olifant en de slang voetballen samen in een ploeg.
De slang is heel snel achter de bal aan het lopen en PLOTS shot ze de bal met haar staart in de....
GOAL! "JEEEEjjjjjj!!!!!!!!!!" zeggen de slang en de olifant.
De tijger kan niet zo goed tegen zijn verlies en wil een goal maken maar bijt in de bal. De bal wordt steeds platter en platter...
Slang: " Kijk nu wat je gedaan hebt!"
Olifant: " Maar dat is niet zo erg, hij moet gewoon een nieuwe bal gaan kopen!"
Slang: " Maar het was wel mijn bal he en geen enkele andere is zo mooi!"
Er zit niet anders op, de tijger gaat een nieuwe bal kopen en ze kunnen terug voetballen.
Plots vindt de tijger tussen de struiken een verrekijker, de olifant en de slang vinden een vergrootglas.
Toen keken ze door de verrekijker..... ze zagen iets! Maar wat?
Ze zette de verrekijker wat scherper en zagen een bal in de verte.
Er zat een meisje, Saartje die heel hard aan het wenen was. Want ze had geen enkele vriendjes.
De dierenvrienden stapten naar saartje toe maar Saartje schrok!
"AAh een slang!! en een tijgerrrrrr!: zei Saartje.
Maar toen ......
Zo komt er ook een robotkip in het verhaal.
Een schaap wordt opgegeten.
Ze gaan in de dierentuin hun vrienden bezoeken.
Ze gaan in het oefencircus hun act voor vanavond oefenen.
Ze gaan slapen , tijger heeft bang in het donker.
Tijger word verliefd op een leeuwin.
Conclusie:
- Sommige kleuters vinden het fantastisch om verhalen te verzinnen , andere hebben er geen voeling mee.
- De grote dieren zorgde vaak voor afleiding bij de drukkere kleuters. Misschien in het vervolg beter eerst even met de dieren laten spelen en ze nadien even opbergen.
- Kleuters hebben niet veel nodig , ze spelen op elkaar in en zo komen ze eigelijk tot een verhaal.
- Het is boeiend om deze activiteit te doen, zo weet je meteen wat er in de kleuters omgaat , hoe zij dingen ervaren.
Het vergrootglas en de verrekijker was toch iets fascinerends, de eerste vijf minuten was het dan ook volop experimenteren met deze spullen.
" HAHAHA, Jouw oog is super groot!"
" WOww, ik kan heel ver kijken!"
" Je lijkt zo klein nu "
Het bedenken van een verhaallijn:
Voor sommige kleuters verliep dit echt vlot, andere kleuters hadden er moeite mee om iets te bedenken. Ze bleven zich vasthouden aan verhalen die ze al eens gehoord hadden of konden moeilijk de concentratie blijven houden.
Een klein voorsmaakje van hun verhaal:
Titel: DE OLIFANT DE TIJGER EN ZIJN VRIENDJES
De olifant is heel hard aan het wenen , want zijn tand is gebroken.
De tijger hoort dit en komt stilletjes aangelopen.
Tijger: " Waarom ben jij zo aan het wenen?"
Olifant: " Mijn tand is afgebroken!"
Tijger: " Oh maar dat is niet zo erg hoor, ik heb een idee!"
De tijger verdwijnt snel en loopt naar de tandarts. Gelukkig is de tandarts er even niet en hij neemt de lijm.
Heel fier stapt hij met de lijm naar de olifant en zorgt ervoor dat de tand terug gemaakt word.
De olifant is heel erg blij en samen gaan ze voetballen.
De aap en de leeuw zijn ook van de partij, zij zijn de keepers.
Omdat de tijger erg goed is in het spel, speelt hij helemaal alleen.
De olifant en de slang voetballen samen in een ploeg.
De slang is heel snel achter de bal aan het lopen en PLOTS shot ze de bal met haar staart in de....
GOAL! "JEEEEjjjjjj!!!!!!!!!!" zeggen de slang en de olifant.
De tijger kan niet zo goed tegen zijn verlies en wil een goal maken maar bijt in de bal. De bal wordt steeds platter en platter...
Slang: " Kijk nu wat je gedaan hebt!"
Olifant: " Maar dat is niet zo erg, hij moet gewoon een nieuwe bal gaan kopen!"
Slang: " Maar het was wel mijn bal he en geen enkele andere is zo mooi!"
Er zit niet anders op, de tijger gaat een nieuwe bal kopen en ze kunnen terug voetballen.
Plots vindt de tijger tussen de struiken een verrekijker, de olifant en de slang vinden een vergrootglas.
Toen keken ze door de verrekijker..... ze zagen iets! Maar wat?
Ze zette de verrekijker wat scherper en zagen een bal in de verte.
Er zat een meisje, Saartje die heel hard aan het wenen was. Want ze had geen enkele vriendjes.
De dierenvrienden stapten naar saartje toe maar Saartje schrok!
"AAh een slang!! en een tijgerrrrrr!: zei Saartje.
Maar toen ......
Zo komt er ook een robotkip in het verhaal.
Een schaap wordt opgegeten.
Ze gaan in de dierentuin hun vrienden bezoeken.
Ze gaan in het oefencircus hun act voor vanavond oefenen.
Ze gaan slapen , tijger heeft bang in het donker.
Tijger word verliefd op een leeuwin.
Conclusie:
- Sommige kleuters vinden het fantastisch om verhalen te verzinnen , andere hebben er geen voeling mee.
- De grote dieren zorgde vaak voor afleiding bij de drukkere kleuters. Misschien in het vervolg beter eerst even met de dieren laten spelen en ze nadien even opbergen.
- Kleuters hebben niet veel nodig , ze spelen op elkaar in en zo komen ze eigelijk tot een verhaal.
- Het is boeiend om deze activiteit te doen, zo weet je meteen wat er in de kleuters omgaat , hoe zij dingen ervaren.
Wijziging activiteiten morgen
9.30-9.50 : KA: Filmpje tonen van ingebeeld : "Als ik groot ben, wil ik een tijger zijn!"
10.30-10.55: GA: Klein groepje : Hernemen verhaal + vragen stellen wat ze willen worden , even nadenken
10.55-11.15: GA: Babbelbox : Welk dier zou jij graag zijn?
11.15-11.30: GA: Verhaal: " Wij zijn beren" voorlezen + geluiden zoeken
10.30-10.55: GA: Klein groepje : Hernemen verhaal + vragen stellen wat ze willen worden , even nadenken
10.55-11.15: GA: Babbelbox : Welk dier zou jij graag zijn?
11.15-11.30: GA: Verhaal: " Wij zijn beren" voorlezen + geluiden zoeken
dinsdag 3 maart 2009
Reflectie dag 2, week 2
Ik ben de dag begonnen met het voorlezen van het prentenboek : " De mooiste staart van de hele wereld."
Doordat het twee taalzwakke kleuters waren , was dit een extra uitdaging om hiermee aan de slag te gaan.
Het boek sprak hun meteen aan, het waren twee meisjes, dus het gevoel verliefd zijn herkenden ze blijkbaar heel erg goed.
Ze wouden al meteen met de dieren beginnen spelen, nog voordat ik het eens had uitgespeeld.
Ik vertelde het verhaal, zij mochten met de dieren spelen wat ik vertelde.
Nadien mochten zij het verhaal eens vertellen met de dieren. Ik zag aan hun gezichten en hun manier van doen dat ze wel wisten wat er kwam maar ze konden het niet goed verwoorden.
Plots kregen ze een idee.
Ze wouden het zelf uitspelen, ze begonnen er vol moed aan maar .
"We moeten ons verkleden!"
We hadden geen verkleedkledij dus gingen we doen alsof. Maar ze merkte al snel dat ze maar met twee waren en ze vonden dat je het verhaal niet maar met twee kon uitspelen.
Dan zijn ze terug met de dieren beginnen spelen maar de communicatie was nog heel zwak.
Het raden naar dierengeluiden verliep heel erg vlot, dit waarschijnlijk omdat ik een hele sterke kleuter in het groepje had die meer wist over dieren dan ikzelf. Hij moest maar even luisteren en hij wist het al. Ik heb gezegd dat hij heel eventjes moest wachten met het meteen te vertellen zodat de andere ook eerst eens konden luisteren en raden welk dier het zou zijn.
Dierenlotto:
De kleuters kregen een plaat vol met details van verschillende dieren. Wanneer ze een dier hadden omgedraaid waarop het detail terug te vinden was, mochten ze het detail afdekken.
Ik had een beetje bang dat het was te moeilijk ging zijn maar , wat hebben kleuters toch oog voor details!
De sterke kleuter had meteen al bijna alle dieren geraden van wie de details op zijn plaat waren. Sommige waren twijfelgevallen dus moest hij gedurende dat hij het spel speelde , ontdekken of het juist was.
Babbelboxmoment: welk dier zou je graag willen zijn en waarom?
Dit blijkt nog een enorm moeilijke activiteit te zijn.
De kleuters konden wel perfect aangeven welk dier ze graag zouden willen zijn en ook waarom maar het verdere waarom dat blijkt heel moeilijk te zijn.
Bv:
Doordat het twee taalzwakke kleuters waren , was dit een extra uitdaging om hiermee aan de slag te gaan.
Het boek sprak hun meteen aan, het waren twee meisjes, dus het gevoel verliefd zijn herkenden ze blijkbaar heel erg goed.
Ze wouden al meteen met de dieren beginnen spelen, nog voordat ik het eens had uitgespeeld.
Ik vertelde het verhaal, zij mochten met de dieren spelen wat ik vertelde.
Nadien mochten zij het verhaal eens vertellen met de dieren. Ik zag aan hun gezichten en hun manier van doen dat ze wel wisten wat er kwam maar ze konden het niet goed verwoorden.
Plots kregen ze een idee.
Ze wouden het zelf uitspelen, ze begonnen er vol moed aan maar .
"We moeten ons verkleden!"
We hadden geen verkleedkledij dus gingen we doen alsof. Maar ze merkte al snel dat ze maar met twee waren en ze vonden dat je het verhaal niet maar met twee kon uitspelen.
Dan zijn ze terug met de dieren beginnen spelen maar de communicatie was nog heel zwak.
Het raden naar dierengeluiden verliep heel erg vlot, dit waarschijnlijk omdat ik een hele sterke kleuter in het groepje had die meer wist over dieren dan ikzelf. Hij moest maar even luisteren en hij wist het al. Ik heb gezegd dat hij heel eventjes moest wachten met het meteen te vertellen zodat de andere ook eerst eens konden luisteren en raden welk dier het zou zijn.
Dierenlotto:
De kleuters kregen een plaat vol met details van verschillende dieren. Wanneer ze een dier hadden omgedraaid waarop het detail terug te vinden was, mochten ze het detail afdekken.
Ik had een beetje bang dat het was te moeilijk ging zijn maar , wat hebben kleuters toch oog voor details!
De sterke kleuter had meteen al bijna alle dieren geraden van wie de details op zijn plaat waren. Sommige waren twijfelgevallen dus moest hij gedurende dat hij het spel speelde , ontdekken of het juist was.
Babbelboxmoment: welk dier zou je graag willen zijn en waarom?
Dit blijkt nog een enorm moeilijke activiteit te zijn.
De kleuters konden wel perfect aangeven welk dier ze graag zouden willen zijn en ook waarom maar het verdere waarom dat blijkt heel moeilijk te zijn.
Bv:
- Een kleuter wou heel graag een konijn zijn, omdat die zo zacht zijn en die eten graag worteltjes en de kleuter zelf at ook graag worteltjes...
Reflectie dag 1 , week 2
In de voormiddag ben ik met een paar kleuters naar een andere klas gegaan om in de babbelbox te vertellen wat ze in de vakantie allemaal hebben gedaan.
Doordat het heel rustig was, kwam ik meer tot het vertellen in de babbelbox.
De kleuters weten al goed dat ze in de babbelbox iets mogen vertellen , soms even ter orde roepen is nodig want al gauw hangen ze de clown uit voor de camera.
Wat ik merkte, met twee in de babbelbox zitten , vonden ze leuker dan maar zo alleen.
Ook reageren kleuters die achter de camera staan ook op de kleuters die in de babbelbox zaten.
Er kwamen grappige gesprekken naar boven , over dat frietjes ongezond waren omdat die vol SUIKER zaten!
En een gesprek over de haren die omhoog kwamen te staan door het 'plafond' van de babbelbox.
Heel grappig .... maar hoe dat dat kwam? Daar moesten ze toch wel even diep over nadenken...
Nadien hebben we national geographic filmpjes gezien over wilde dieren.
Ik had thuis heel lang gezocht achter filmpjes van wilde dieren zonder bloed of andere beesten opeten.
Ik begon dus ook met die link op te zoeken op voorrand en deze klaar te zetten voor de kleuters.
De kleuters hadden echter iets anders in gedachten:
Kleuter : "Wanneer gaat nu eens iemand worden opgegeten?"
Ik: "Maar...dat is toch niet leuk om te zien?"
Kleuters in koor: " JAWEL ! Wij willen dat zien! "
Oke dan maar... interesse van de kleuters volgen... ze kozen een wild dier uit dat ze wouden zien en dan kozen ze tussen de verschillende filmpjes.
De drie jongens vonden het "ruwere" in de filmjes blijkbaar fantastisch, het enige meisje zei : " Ik ben niet bang hoor juf, want dat bestaat toch niet echt! "
Waarop een andere kleuter antwoorde: " Oh jawel hoor! In de natuur gebeurt dat wel echt! "
Vanaf dat ogenblik, vond het meisje de beelden al minder interessant... Ze begon subtiel met mij te praten.
Dan heb ik ook eens aan haar gevraagd wat zij graag zou willen zien. Giraffen die aan het eten zijn....
zoek zoek zoek zoek achter giraffen in de natuur en ja hoor gevonden!
Voor het praten in de babbelbox nadien over wat ze gezien hadden ,was er spijtig genoeg geen tijd meer.
Doordat sommige kleuters ook graag op geluidentoch wouden gaan , had ik dit nog eens gepland in de week.
De kleuters waren heel enthousiast, maar doordat ze met vijf kleuters waren, was het moeilijk om met elke kleuter specifiek op de geluiden in te gaan.
Wat ik ook wel merkte, deze keer was de geluidentocht zonder 'voorbereiding aan de hand van een boek' , we hadden op voorrand niet nagedacht welke geluiden we nodig hadden , konden opnemen,... waardoor de activiteit minder vlot verliep dan de eerste keer.
Ik ga deze activiteit nog aanbieden ( de kleuters die nog niet geweest zijn, willen graag ook eens ), terug met een prentenboek als hulpmiddel.
Het tonen van het prentenboek was volgens mij wel een succes.
Ik had het prentenboek op powerpoint gezet en dan met een projector geprojecteerd.
Ondertussen vertelde ik het verhaal en zette de geluiden op die de kleuters hadden gemaakt en die ik op een cd had gezet.
De combinatie met powerpoint, en geluid aanzetten, en voorlezen was wel een beetje moeilijk soms maar het is toch goed afgelopen.
Wat me opviel , de kleuters waarom vooral geboeid door de projector, als je ervoor gaat staan , dan zie je niets meer. Als je je handen ervoor zet, dan zie je die op het scherm.
En hoe komt het toch dat het computerscherm uitstaat en dat er op het doek het beeld van de computer staat ?
Doordat het heel rustig was, kwam ik meer tot het vertellen in de babbelbox.
De kleuters weten al goed dat ze in de babbelbox iets mogen vertellen , soms even ter orde roepen is nodig want al gauw hangen ze de clown uit voor de camera.
Wat ik merkte, met twee in de babbelbox zitten , vonden ze leuker dan maar zo alleen.
Ook reageren kleuters die achter de camera staan ook op de kleuters die in de babbelbox zaten.
Er kwamen grappige gesprekken naar boven , over dat frietjes ongezond waren omdat die vol SUIKER zaten!
En een gesprek over de haren die omhoog kwamen te staan door het 'plafond' van de babbelbox.
Heel grappig .... maar hoe dat dat kwam? Daar moesten ze toch wel even diep over nadenken...
Nadien hebben we national geographic filmpjes gezien over wilde dieren.
Ik had thuis heel lang gezocht achter filmpjes van wilde dieren zonder bloed of andere beesten opeten.
Ik begon dus ook met die link op te zoeken op voorrand en deze klaar te zetten voor de kleuters.
De kleuters hadden echter iets anders in gedachten:
Kleuter : "Wanneer gaat nu eens iemand worden opgegeten?"
Ik: "Maar...dat is toch niet leuk om te zien?"
Kleuters in koor: " JAWEL ! Wij willen dat zien! "
Oke dan maar... interesse van de kleuters volgen... ze kozen een wild dier uit dat ze wouden zien en dan kozen ze tussen de verschillende filmpjes.
De drie jongens vonden het "ruwere" in de filmjes blijkbaar fantastisch, het enige meisje zei : " Ik ben niet bang hoor juf, want dat bestaat toch niet echt! "
Waarop een andere kleuter antwoorde: " Oh jawel hoor! In de natuur gebeurt dat wel echt! "
Vanaf dat ogenblik, vond het meisje de beelden al minder interessant... Ze begon subtiel met mij te praten.
Dan heb ik ook eens aan haar gevraagd wat zij graag zou willen zien. Giraffen die aan het eten zijn....
zoek zoek zoek zoek achter giraffen in de natuur en ja hoor gevonden!
Voor het praten in de babbelbox nadien over wat ze gezien hadden ,was er spijtig genoeg geen tijd meer.
Doordat sommige kleuters ook graag op geluidentoch wouden gaan , had ik dit nog eens gepland in de week.
De kleuters waren heel enthousiast, maar doordat ze met vijf kleuters waren, was het moeilijk om met elke kleuter specifiek op de geluiden in te gaan.
Wat ik ook wel merkte, deze keer was de geluidentocht zonder 'voorbereiding aan de hand van een boek' , we hadden op voorrand niet nagedacht welke geluiden we nodig hadden , konden opnemen,... waardoor de activiteit minder vlot verliep dan de eerste keer.
Ik ga deze activiteit nog aanbieden ( de kleuters die nog niet geweest zijn, willen graag ook eens ), terug met een prentenboek als hulpmiddel.
Het tonen van het prentenboek was volgens mij wel een succes.
Ik had het prentenboek op powerpoint gezet en dan met een projector geprojecteerd.
Ondertussen vertelde ik het verhaal en zette de geluiden op die de kleuters hadden gemaakt en die ik op een cd had gezet.
De combinatie met powerpoint, en geluid aanzetten, en voorlezen was wel een beetje moeilijk soms maar het is toch goed afgelopen.
Wat me opviel , de kleuters waarom vooral geboeid door de projector, als je ervoor gaat staan , dan zie je niets meer. Als je je handen ervoor zet, dan zie je die op het scherm.
En hoe komt het toch dat het computerscherm uitstaat en dat er op het doek het beeld van de computer staat ?
Abonneren op:
Posts (Atom)
